Reisverslag deel 5

29 en 30 december Mijn zus Judith, de nanny, is helaas vertrokken, maar ze heeft toch haar i-Pad achtergelaten (bedankt Juut), dus hier weer een stukje uit ons leven hier in Lesotho! Ik moest wel lachen toen ik na het schaapverhaal 's nachts bij Sam op de kamer kwam, Sam zei in zijn slaap: Waar is het schaap? Het heeft op hem ook indruk gemaakt!  We hebben 2 relaxte dagen en gaan extra vaak zwemmen. Sam maakt de mooiste duiken en koprollen. Ook gaan we veel in bad, vanmiddag zat ik samen met Thabang in bad. We doen wat boodschappen, lezen boekjes en doen potjes voetbal (als Thabang niet met de doelpalen=slippers er vandoor gaat). Als we over straat lopen gaan we heel langzaam, Thabang kijkt elke auto na. Hij kijkt sowieso z'n ogen uit. Na 2 jaar tehuis gaat er een wereld voor hem open. Wat doet hij veel nieuwe indrukken op: trampoline springen, auto rijden, in een kar zitten in de supermarkt, zwemmen, aandacht, eigen speelgoed. Hij heeft een eigen fotoboekje met foto's van ons huis, zijn slaapkamer, de hond, de auto en onze familie. Hij bladert er zeker een paar keer per dag doorheen. We proberen rustig aan te doen. Het weer begint mee te werken en dat zorgt voor een vakantiegevoel (compensatie voor onze regenvakantie bij de Loosdrechtse plassen van afgelopen zomer). Straks komen we alledrie nog poepiebruin weer! Ik sprak mijn contactpersoon en ze hebben het papier van de uitspraak van de rechter teruggevonden (weer een zorg minder). Er bestaat nog steeds een kans dat we komende donderdagmiddag kunnen vertrekken naar huis en dat we dan vrijdagochtend 6 januari op Schiphol aankomen. Maar ze houden de spanning er nog even in. Het humeur van Thabang is wisselvallig .... aantrekken en afstoten, het hoort er allemaal bij. En wat kan hij boos worden!!! In het begin was er een beschaafd huiltje, maar nu mag de hele omgeving meegenieten, wat een lawaai! Hij was er vandaag zelfs schor van. Sam: "Mama, wat kan Thabang snel driftig worden, he!?" Tussen de middag slaapt Thabang ruim een uur. Dan hebben Sam en ik de tijd om even bij te kletsen en een spelletje te doen. Het hondenkwartet is favoriet en we leren er ook nog wat van. Nu weet ik bijvoorbeeld van alles over de Tibetaanse terrier, de Westie, de Amstaff en de Barzoi! Sam ken ik hier niet weer, hij is een echte grote broer, zo lief, ik heb er niets mee te doen (misschien komt dat nog?). Ik dacht even wat haarspray te halen voor Thabang om zijn droge hoofdhuid mee in te smeren, blijk ik spray te hebben gekocht voor nepvlechten. Hmmm, er valt nog veel te leren over kroeshaar. Verse boevenstreken van Thabang: Schotel met ijs op de grond gooien, wc papier helemaal afrollen, Sam 's armband in zijn keel laten hangen, met een ingevette buik langs het raam vegen, wegrennen met de grootste lach die er is, mijn slippers en zijn eigen tas in het water gooien, witte rozenblaadjes eten, Sam met een pollepel slaan, snoeren lostrekken en alle dingen die peuters van 3 doen! En dan kent hij straks hier de grenzen, kan ik thuis weer zo'n beetje opnieuw beginnen (trap, hond, koekjes-la, planten, computer, etc). Maar als ze allebei lekker liggen te slapen, dan kan ik heerlijk van mijn wijntje gaan genieten, je hoort mij niet klagen!