Over ziek zijn, post en meer

• We doen steeds vaker spelletjes: van fotomemorie (waar we zelf opstaan) tot aan Bob de bouwer domino. Wat een plezier heeft Thabang. En hij is goed in het manipuleren van de spelregels!  
• Maandagochtend op een héél vroeg tijdstip begon Sam met overgeven. Thabang werd er wakker van en het duurde niet lang of hij was ook aan het overgeven! Ieks! Sam bleek echt ziek en kon dus niet naar school. Dinsdag kon Sam wel weer naar school, maar toen belden ze van het kinderkinderdagverblijf .... Thabang ziek. Dus het werk verlaten om hem op te halen. Hij was ondertussen bij het KDV in slaap gevallen en moest gelijk huilen toen hij wakker werd en mij zag. Eenmaal thuis was hij springlevend!! En toen ik Sam op ging halen van de BSO was Sam weer ziek. Pffff, ik snap er soms niets van.
• Nu maar even een paar extra avonden thuis werken om de werkuren in te halen.
• Thabang lijkt wat relaxter, minder opstandig en wat meer ontspannen. Eerder zou hij niet gaan slapen in de auto, maar nu ....

• Hoewel de taal met sprongen vooruit blijft gaan .... als je Thabang aan de telefoon krijgt kan je er geen touw aan vastknopen. Hij praat dan nog niet duidelijk, hij wijst van alles aan, maar heeft niet door dat degene aan de andere kant van de lijn dat niet ziet.
• Toen ik met een naald een splinter uit Sam z'n voet wilde halen, wilde Thabang dat ik ook in zijn voet ging porren (hoe apart)?!
• Toen we naar Breda gingen voor een verjaardagsfeestje, moesten we natuurlijk voor Thabang een sanitaire stop maken. Helaas ging het dit keer om poep en waren we al in Breda ..... ik zal jullie de rest van dit verhaal besparen.
• Thabang is niet van de groente, maar wel van fruit: alles eet 'ie! Krijgt 'ie toch zijn vitamines. Ieder zijn eigen manier van afpellen:

• Winkelen is niet te doen met Thabang, eerst zat hij in de buggy en dat vond hij fijn. We konden altijd wel een paar winkels door als er spiegels waren (vindt hij nog steeds leuk). Nu zit 'ie alleen maar te klieren en die buggy ben ik ook zat, dus die heb ik weggegeven.  
• We kregen post!!! Van Lerato, altijd mooi! Er stond in dat haar mama vindt dat Thabang en Lerato op Jip en Janneke lijken .... en dat leek Lerato ook wel wat, want dan kunnen ze naast elkaar wonen! Helaas wonen we ver uit elkaar, maar er staat een nieuwe speelafspraak in de planning!
• Ik probeer Lesotho echt een plekje te geven in het dagelijks leven: we hebben het over Me Mamatela (zij was de vaste verzorger van Thabang), we bekijken de filmpjes van het tehuis, we pakken er 'Lesothaanse' spullen bij en kijken in de fotoboeken. 
• Soms kunnen Thabang en Sam elkaar niet uitstaan en zitten ze elkaar flink uit te dagen! Maar de meeste tijd kunnen ze prima met elkaar overweg. Kusjes geven doen ze uit zichzelf.