Deze week geen leuke 'happy' verhalen van mijn kant, maar vooral veel zorgen!
Mijn vader ligt sinds zondag in het ziekenhuis. En dan besef je maar weer .... hoe belangrijk de mensen om je heen zijn. En al die 'stomme' clichés blijken te kloppen, want hoe raar is het dat alles gewoon doorgaat? Mijn wereld staat toch stil. Er telt maar 1 ding. En hoe makkelijk zet je alle andere problemen opzij?! En die schilderijen maken kan later ook wel. En dan blijkt elke dag naar het ziekenhuis in Zwolle best wel in ons schema te passen!
En de dagen zijn zoveel minder mooi als mijn vader in het ziekenhuis ligt!
Gelukkig zijn de uitslagen positief. We hopen dat het helemaal goed gaat komen!
Zet 'm op, lieve papa!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten