- Ik moest deze week veel terugdenken aan vorig jaar. Toen werd ik op 6 december (na meer dan 10 maanden wachten) eindelijk opgebeld dat Sam, Judith en ik naar Thabang konden afreizen. En toen ging ik gelijk iedereen opbellen. Alleen mijn beste vriendin pakte niet op .... zij lag te bevallen van Fien. Fien is dus ook alweer 1 jaar geworden. Op 8 december kreeg ik toen eindelijk de foto's van Thabang te zien. En wat was het allemaal spannend, die tijd, een achtbaan!
- Thabang begint allerlei vragen te stellen, heel goed. Deze week vroeg hij of ik ook in Lesotho ben geboren. Dus verteld dat Sam en ik allebei in Nederland zijn geboren en dat we voor hem helemaal speciaal naar Lesotho zijn gegaan.
- Thabang en Sam bedenken vaak gekke plannetjes samen. Meestal leuk (zoals zeggen dat mama stout is en dan de grootste lol hebben), maar deze vind ik toch wat minder: Mungo opgraven. Echt niet!
de 1e foto (2011)
- Het was afgelopen zaterdag tijd om mijn ouders in het zonnetje te zetten (hoognodig). Oppas geregeld en we zouden met z'n drieën uit eten gaan, bosje bloemen erbij en wat lekkere cadeautjes. Helaas werd Sam een kwartier voor vertrek ziek. Toen de oppas er eenmaal was, kwam al het eten van Sam eruit. Dus niks weg .... maar thuis blijven! Mijn ouders houden het tegoed. Sam was trouwens de hele week niet lekker; moe, pijn in de buik, zeer oor, hoofdpijn en nachtmerries. Toen ik op een gegeven moment vroeg waar de nachtmerrie over ging zei Sam: "over dat ik vervelend was", hmmm?!
- We moesten voor de BSO twee kerstballen versieren. Zo gezegd, zo gedaan. Er moest ook een wens in. Sam wenst wereldvrede en Thabang wil graag parkietjes, huh? (ik wist niet eens dat hij het woord parkietjes kende, ik praat in ieder geval nooit over vogelsoorten, geen verstand van). En die wens, sorry, maar die gaat echt niet uitkomen, Thabang!
- Toen sinterklaas aankwam op school, hadden ze een fietssleutel gevonden, de directeur ging de rij langs ..... "hé, dat is die van mij!", ai, had ik gewoon zelf mijn sleutel verloren!
- Thabang is heel fysiek in zijn doen en laten. Hij is heel aanhankelijk (altijd al), het lijkt wel of hij nog een heleboel moet inhalen. 's Morgens als hij uit bed komt kruipt 'ie al strak tegen me aan. En hij wordt graag getild, het liefst helemaal om me heen geklemd. Voor nu geen probleem, juist lief en goed voor de hechting.
- Thabang heeft weer ervaren wat gladheid is: hij ging deze week onderuit met z'n fiets! Ook viel hij midden op het schoolplein (bloedneus en bloedlip). De winter moet nog beginnen, hoor.
- Wat waren Sam en Thabang blij met hun sintcadeaus. En Thabang heeft weer een setje handschoenen en een paraplu gekregen (nr. 3, ach, ik ben ook niet goed met paraplu's, misschien heeft 'ie dat wel van mij).
- Sam is soms een tikkeltje chaotisch. Zo is hij elke week bij de muziekles zijn potlood kwijt. Maar deze week was wel het toppunt! Hij had telkens een tasje op school vergeten, maar nu had hij er eindelijk aan gedacht. En weet je wat erin zat? Kerstwerkjes van vorig jaar, een verdwenen paar handschoenen en een opgave formulier van de eerste communie (heeft Sam al op 13 mei gedaan)! Zucht.
- Ik heb alle schilderijen klaar, was een flinke klus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten