Soms baal ik er wel een beetje van .... Thabang ontwikkelt zich zo goed! Maar, nee, hij komt nog niet in de buurt van zijn leeftijdsgenoten! Terwijl dat soms wel van hem verwacht wordt, net zoals alle andere vierjarigen. Hij heeft bijna 3,5 jaar in een ander land doorgebracht, waarvan een lange periode in een tehuis, met een andere taal en een andere cultuur. Thabang doet het geweldig en wat leert hij een boel! Wat betreft zijn ontwikkeling is het een echte peuter! Hij kan dan ook behoorlijk boos worden. Hij moet alle sociale vaardigheden nog aangeleerd krijgen. Dat gaat niet van de één op de andere dag. En ook werkjes maken is vaak nog veel te moeilijk (puzzelen, tekenen, etc,). Als ik de klas binnenkom kan ik direct zien welk werkje van hem is! En (helaas) zien anderen dat ook. Deze week werd hij uitgelachen toen ik op school was en hij met kinderen uit groep 2, 3 en 4 een kleurplaat had gemaakt. Wat een gekras, zeiden ze (was niet kwaad bedoeld). En hij doet zo zijn best en als je het vergelijkt met een aantal maanden geleden, ziet het er al best goed uit!
En natuurlijk zijn we druk bezig met het oefenen in samen spelen, samen delen en doen we straks keurig alle logopedie oefeningen.
Toch denk ik dat het pas gek en vreemd zou zijn als hij alles goed zou doen en dat het niks uitmaakt of je jaren in een tehuis zit! Tuurlijk, dat maakt wel uit!
Het liefst zeg ik tegen iedereen: Geef 'm de tijd .... hij komt er wel!
Het liefst zeg ik tegen iedereen: Geef 'm de tijd .... hij komt er wel!
Ja, tuurlijk zeg je dat het liefst tegen hem! En dat moet je ook gewoon doen! Die lieve Thabang, hij kan niet alles in één keer leren. Het komt goed!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Paulien
Hoi Marije,
BeantwoordenVerwijderenje hebt zo gelijk! Heeft heeft zoveel gemsit in zijn eerste jaren en nu wordt er al zoveel verwacht.
Hoop dat ze op school geduld met hem hebben. Ik moet grinniken om zijn 'foutjes'. De WC onderwater zetten? De meeste 4-jarigen snappen dat dat gewoon echt niet kan. Die van ons snappen het echt niet. En dat scheuren met een winkelkarretje: na 3 jaar is het mij nog steeds niet gelukt om het voor ons beide een leuke bezigheid te vinden.
Maar, hou voral vast aan het feit dat je er een geweldig kereltje bij hebt, al bijna een jaar! En blijf heerlijk genieten.
Groet, Tanja
meid want vind ik dat verdrietig om te lezen... Thabang is een kanjer!! En oh wat heeft hij al veel geleerd de afgelopen maanden, da's mega veel in vergelijking met wat een kindje dat hier geboren is leert in die periode hoor! 't Is wat je zegt: als het niets uit zou maken dán pas zou het vreemd zijn. Want het maakt wel degelijk héél veel uit of je in een tehuis opgroeid met toch beduidend minder aandacht en zorg voor o.a. sociale vaardigheden e.d. dan in een gezin waar een kind 1-op-1 aandacht krijgt en dus die dingen leert wanneer hij/ zij eraan toe is. Dat gezegd hebbende... hoeveel kinderen zijn er niet die wel hier geboren zijn maar ook moeite hebben met bepaalde zaken?
BeantwoordenVerwijderenNee: die lieve Thabang die komt er wel, absoluut!! Spontaniteit en karakter zijn zoveel belangrijker bij kinderen (+ volwassenen ook overigens) dan vaardigheden van welke soort dan ook en wat dat betreft overtreft Thabang menig kind van zijn leeftijd. Die lach en spontaniteit van hem... nou: wie kan daar tegenop? Juist ja... ;)