Geweldig blij ben ik met mijn auto, mijn blauwe Peugeot! Voor mij voelt het als vrijheid. Ik kan gaan waar ik wil. Radio aan en wegwezen. Ook Sam vindt het heerlijk om rond te rijden. We doen vaak een potje autobingo of we zetten de radio lekker heel hard!
We hebben er dan ook al zeker meer dan 80.000 kilometers mee gereden.
Oké, meestal ben ik er blij mee .....
Maar hij moet het natuurlijk wel goed doen!
Want wat heb ik een hekel aan de garage, bleghhh!
En als er een bekeuring (of meerdere) op de mat ligt!
Als het zo heet is, dat het zweet op mijn rug staat (loopt) en dat het niet helpt om de ramen open te doen (of dat ik de ramen wel open doe en dan met zo'n fijn windkapsel de auto uit stap).
Als het zo koud is, dat mijn neus loopt en mijn handen niet meer kunnen bewegen en dan de auto moeten krabben, brrr.
En wat haat ik het als ik de autosleutel kwijt ben.
Ik heb al eens dagenlang mijn huis en de buurt uitgekamt, omdat ik zeker wist dat 'ie niet ver weg kon zijn. Heb zelfs de politie nog opgebeld. Na een flink aantal dagen kwam ik 'm toevallig tegen, zat hij in een tijdschrift, die ik dagen geleden uit mijn handtas had gehaald en opgeruimd.
Als Sam wagenziek is.
Minder leuk is het als ik een berg op moet rijden, hij is niet erg snel, ik word ingehaald door vrachtwagens!
Toen Sam een rondje met 4 strepen op mijn auto had getekend met een steen!
Als de benzine zó duur is en dat dat tellertje maar doorgaat.
Gingen we laatst door de wasstraat (geen overbodige luxe), hoorden we geluiden die we niet horen te horen .... was de hele achterruitwisser kapot.
Als de auto er van binnen uitgeleefd uitziet (door boswandelingen, het eten van koekjes onderweg, het vervoeren van hond mét haren en dan na weken nog een patatje tussen de stoel uitvissen).
En nu ... nu stijgt mijn toerenteller door het rode heen! Rood betekent vast niet veel goeds?! Ieks!!
Behalve de bovenstaande dingetjes ben ik toch vooral superblij met mijn auto!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten