De eerste dagen thuis

En toen we eindelijk op Schiphol aankwamen, hebben we gelijk een heerlijke bak cappuchino gedronken. Thabang kreeg zijn goede humeur weer terug en ik vond het zo fijn om iedereen weer in het echt te zien.
Tijdens de weg naar huis was Thabang erg onder de indruk. Wat is het ook wat voor zo'n mannetje!
De thuiskomst was een grote verrassing .... slingers met Thabangs naam, bloemen, een bord in de tuin, stapels kaarten, cakejes met onze namen erop, er waren boodschappen gedaan, een heel mooi borduurwerk van mijn moeder voor Thabang en op mijn trap naar boven zat ineens vloerbedekking, heel mooi! De trap zag er niet uit, maar het heeft nooit mijn prioriteit gehad en nu is het echt perfect! Een heel warm welkom dus! Thabang zat binnen een minuut van de heerlijke cakejes te genieten. Hij vond het maar wat jammer dat iedereen binnen een half uurtje weer wegging! Daarna ging Thabang de hele tijd naar boven, naar zijn kamer, waar alles wat er staat van hem is.
Tijdens het eten eet hij wel 1 boontje (in 4 stukken). Elke keer als hij een hapje neemt krijgt hij een groot applaus van Sam en mij. Zaterdag wijst hij zelfs poffertjes af. Het lijkt wel of oordoppen, zout zwembadwater en bloemetjes lekkerder smaken dan wat ik kook?!

's Avonds slaapt hij nu lekker in zijn eigen bed en wanneer hij uitgeslapen is, stapt 'ie vrolijk bij mij in bed!
Verder doen we aan buurtverkenning. We liepen een stukje door het bos, volgens mij is Thabang nog nooit in een bos geweest! Hij is dol op takken.
En dol op kusjes geven. In het vliegtuig heeft hij er wel 100 uitgedeeld, het hele schoolplein kon er vandaag van genieten! En ook de mevrouw van de gemeente (inschrijving basisadministratie persoonsgegevens) kreeg vele kusjes over de balie! Heel fijn om met zo'n kleine charmeur rond te lopen, maar dit is natuurlijk niet de bedoeling, dus we gaan binnenkort maar een nieuwe regel invoeren: kusjes zijn alleen voor mama en Sam!
Het plegen van plasjes blijft een issue. Ik moet echt nadenken hoe lang we ergens naartoe gaan en waar we dan kunnen gaan plassen. Zo hebben we vandaag 2 sanitaire stops ingelast bij het huis van Cultuur en bestuur in Nijverdal, moest er op school geplast worden en nog tig keer thuis! Ze zeggen dat je ongeveer een jaar van je leven op de wc doorbrengt .... met de komst van Thabang kan ik er rustig 2 jaar bij optellen!

Op een website van het tehuis stond het volgende:
On Tuesday (Jan 3) we held an adoption ceremony for a newly formed family that will be returning to the Netherlands soon. It was so much fun to see our Beautiful Gate child playing with his new brother from the Netherlands. According to his mother, they instantly “hit it off” and have been best friends ever since they arrived to pick him up.

Erg leuk om dit terug te lezen en wat ben ik blij dat het allemaal zo goed gaat. Sam heeft vandaag getrakteerd op school: (neger)zoenen met glazuur met bovenop blauwe en witte muisjes. Sam is de trotse grote broer!
Sam vindt Thabang vooral ook erg grappig .... als hij telkens het fornuis aanzet, met de lichtknoppen speelt, mijn lijstjes doorkrast, een appel met klokhuis opeet, als Thabang 's morgens zijn kleren aantrekt en daarbij juist zijn onderbroek uitdoet (in het tehuis dragen ze waarschijnlijk geen onderbroeken?) en dat hij me in het vliegtuig (vlak voor dé Schiphol-ontmoeting) helemaal heeft ondergeplast, het liep in straaltjes van mijn jurk!