Welkom op mijn weblog!


Yes, I'm happy
No, my life isn't perfect

donderdag 9 februari 2012

Update

  • Toen Thabang de eerste sneeuw naar beneden zag komen kon hij alleen maar roepen: sneeuw, sneeuw, sneeuw, sneeuw en sneeuw!
  • Als Thabang iets 'geks' doet, zegt 'ie ..... foto maken! Hmmm, lijkt me niet helemaal de bedoeling.
  • Mijn eerste dag zonder Thabang zit erop. Ik had een studiedag over autisme. Heel interessant, maar ook heel fijn om weer naar huis te gaan!
  • Thabang lijkt een vrolijk mannetje, maar hij is natuurlijk niet alleen maar vrolijk en blij! Hij laat van alles zien: van heel lief tot enthousiast, boos, chagrijnig, verdrietig, moe en hij heeft ook echt een paar dagen wat minder lekker in zijn vel gezeten.
  • Met vingerverven wordt vooral de zwarte verf ook even op smaak getest ... dat levert een paar zwarte tanden op!


  • Als je boodschappen doet met Thabang in de buggy, dan moet je rekening houden met de 'spanwijdte' van zijn armen, in winkels steekt hij ze uit en raakt alles aan wat hij tegenkomt (rijen shampoo's, potjes, spuitbussen, hij trekt aan alle kleding). Dus winkels worden in het vervolg gekeurd op wc én brede doorgangen.
  • Thabang vindt alle lampen en alle auto's mooi! Zelfs de allerlelijkste lamp die ik ken of een Opel Manta, ieks.
  • Thabang lijkt weinig last te hebben van de kou. Hij kent wel het woord koud, gevolgd door brrr. Omdat hij de r nog niet uitspreekt: koud, bllll! Thabang krijgt ook gezonde rode wangen en een rode neus als we na het schaatsen aan de warme chocolademelk zitten.
  • Koud, koud, ik niet! Ik ben al weken oververhit en heb zelfs geschaatst zonder handschoenen! Terwijl ik het nooit zo warm heb, geen idee hoe het komt!?
  • We brengen wat minder tijd op de wc door, dat gaat vast goedkomen. Jammer dat als Thabang net onder de douche staat of halverwege het eten ineens "kakka" moet doen.
  • Ik weet zeker dat onze postbode nog nooit dagelijks zo'n enthousiast kereltje heeft gezien .... elke dag sprint Thabang naar de voordeur! Post, post. Ik ben vaak niet meer zo blij met de post. Wat een papierwinkel moet ik toch telkens invullen (van progressraportages naar Lesotho, zorgverzekeringspapieren, contract kinderdagverblijf, aanvraag BSO, evaluatie van de adoptiestichting tot aan belastingformulieren, etc.).   
  • Thabang en het eten, dat gaat nog niet zo vlot. Hij wijst aan (bijvoorbeeld cracker met boter en pindakaas), ik maak het en dan schuift hij het vrolijk weg .... hoef niet! Ja, daag! Dat kan ik niet zo waarderen en zeker niet om 7 uur 's ochtends. 's Avonds is het vlees geen probleem en met een hoop kunstjes krijgen Sam en ik een paar happen groente en aardappelen bij Thabang naar binnen, oef.
  • Afgelopen zondag was mijn eerste verdietige/zielige moederhart-au-moment .... tijdens het uitlaten van de hond is Thabang heel hard gevallen op de stoep. Alles onder het bloed, veel huilen en een megalip die maar bleef zwellen (die lippen van Reiziger, de voetballer zijn er niets bij!). Hup, op een draf naar huis (en probeer dan Mungo maar eens snel mee te krijgen) en flink koelen. Later zag ik dat er zelfs een stuk van zijn voortand af is, zonde (maar gelukkig zijn het melktanden). Ik kon er gewoon een nacht niet van slapen. Ach, het gaat wel weer over, maar ik was er gewoon van onder de indruk. Inmiddels kan hij gewoon weer kusjes geven!
  • Geen elfstedentocht op zondag (ik hoef geen groot scherm te regelen), we kunnen gewoon Thabang's eerste feestje vieren!


1 opmerking:

  1. aahhh, wat sneu dat Thabang is gevallen. Hoop dat ie geen pijn meer heeft. Die spanwijdte, erg grappig. Wel handig als boodschaphulp, alleen moet je dan echt gericht sturen naar de juiste producten ;-) Liefs Mariella

    BeantwoordenVerwijderen