Het begon bij Sam vorig jaar. Ik dacht een stukje koek op Sam zijn tand te zien …. pas toen ik wat dichterbij keek, zag ik dat Sam zijn eerste tand eruit was (ik dacht dat er een stuk ontbijtkoek op zijn tand zat, ha, ha). De tand had Sam waarschijnlijk doorgeslikt, dat vond Sam toch wel een apart idee! Al snel waren ook de andere melktanden aan de beurt om er uit te vallen (of met een beetje hulp eruit te trekken).
Na een tijdje kwamen er nieuwe tanden door, ook bovenin. En ik dacht nog …. die grote boventanden zijn toch niet erfelijk?? Sam zal toch niet ….?En ja, hoor! Precies dezelfde tanden als “mama”. Ik zie me daar zo weer als klein grietje staan …. met zulke tanden, geweldig!
Meer hoef ik nu niet te schrijven … de twee foto’s spreken voor zich!
Een vriendin mailt n.a.v. dit stukje:
Whhahaha dat is het grote voordeel van adopteren. Je kunt je grote tanden niet doorgeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten