Pechvogel!

Afgelopen zondag was echt niet leuk! Sam was bij zijn vader, ik had de hele nacht wakker gelegen en overgegeven (had ik eindelijk mijn ouders getrakteerd op een etentje komt alles er later weer uit). Thabang en ik gingen even op de fiets naar mijn ouders voor een bakje koffie en een beker ranja. Op de terugweg viel Thabang van de fiets (en hij fietste juist zo keurig). Dat was gelijk goed mis! Huilen, veel bloed, een dikke lip en ik zag tussen al dat bloed een tand hangen. Ook zijn wenkbrauw is beschadigd. Veel koelen. Het zag er gruwelijk uit. Thabang kon zo zijn voortand eruit trekken. Ik heb mijn vriendin (zij is tandarts) gebeld of we nog wat met de tand moesten? Nee, niets meer aan te doen! Ze zei dat het bij Thabang wel te verwachten was, ha, ha ..... kon ik het gelijk wat meer relativeren. Wel zonde, maar het is een melktand. Dus hij loopt nog wel twee, drie jaartjes zonder voortand. Thabang was zelf zo onder de indruk van de valpartij, dat hij vlak erna in slaap viel. Na een uurtje heb ik hem toch maar wakker gemaakt (ik dacht dat 'ie misschien een hersenschudding had, niet het geval gelukkig). Na een middagje samen bankhangen knapte Thabang al wat op. Hij heeft een paar dagen vooral vloeibaar en zacht eten gehad. De zwellingen zijn inmiddels weg en hij weer helemaal de oude met z'n grapjes en ondeugende streken .... alleen z'n smile is iets minder mooi zonder voortand!