Miss happy (meestal dan): Over sensoren, Espelo en de Reggesurvival

jump!

Thabang wil elke dag wel hetzelfde rondje fietsen en

precies op dezelfde plekken stoppen.

Thabang voor het eerst op schoolreisje!

Sam wil nog 5 minuten zien van een bepaalde voetbalwedstrijd op televisie. Als ik vraag om welke wedstrijd het gaat ...... om Nederland tegen Espelo (Esp), ha, ha!
En Sam weet ook goed hoe het komt dat Thabang 's nachts nog vaak in zijn luier plast: "Zijn sensoren worden nog niet vanuit de hersenen naar de blaas gestuurd". Sam bedoelt vast signalen!
Vrijdag heb ik me ontzettend bezeerd. In een vrolijke bui liet ik me drukken in zo'n grote schommel door de kinderen van Het Roessingh. Toen ik wilde afremmen ging mijn been zowat dubbel. De eerste paar uurtjes op school kon ik me nog wel groot houden, maar 's avonds kon ik niet eens meer lopen, mijn kuit deed vreselijk zéér! Gelukkig ging het zaterdag alweer een stuk beter.
Thabang doet het al 6 dagen heel goed op school!!! Zo superfijn, dat hebben we echt even nodig!
Dinsdag was de doorschuifochtend. Sam mocht even 'proefdraaien' in groep 6. En Thabang gaat nog een jaar groep 1 doen. Thabang zei zelf dat als hij nog 1 sticker zou verdienen hij dan wel naar groep 2 zou kunnen. Helaas, Thabang.
Woensdag, donderdag en vrijdag lijken wel drie dolle dwaze dagen met o.a.: meehelpen met de vossenjacht, het pleinfeest, 20-minutengesprekken met alle ouders uit de klas, teamuitje, onderwijsinspectie op bezoek (ik had maandag de lesvoorbereidingen al klaar). Een foute combinatie van factoren zorgt voor een heksenketel hier!
Met op woensdagmiddag ook nog een ontmoeting met de directeur van Beautiful gate (het tehuis waar ze voor Thabang hebben gezorgd) uit Lesotho. Dat kán je gewoon niet overslaan. En ik had nog 170 euro bij elkaar gesprokkeld voor het tehuis, dus die kon ik mooi rechtstreeks geven. De ontmoeting was in Amersfoort en gelukkig waren er ook vriendjes van Thabang om mee te spelen, waaronder natuurlijk Lerato! De directeur vond dat Thabang een smal koppie had gekregen (en dat is ook zo). En hij was verwonderd over alle kinderen mét haar! Dat is in het tehuis wel anders, daar zijn alle kinderen kaal (uit praktische overwegingen).

We hebben elke dag wel één of twee ijsjes gegeten!

Voor het pleinfeest van de school van Sam en Thabang heb ik een groot schilderij (van 120 euro) gedoneerd voor het Rad van Fortuin (opbrengst voor Kika/kinderen kankervrij). Zelf mocht ik in een grote grabbeljurk rondlopen (kinderen mochten cadeautjes uit mijn zakken grabbelen).
Ik bereid Thabang altijd goed voor op nieuwe dingen ..... maar dit keer dacht Thabang dat juf Corine zich met de vossenjacht ging verkleden als moedervos en de kinderen als babyvosjes. En dat er dan gejaagd zou worden. Gelukkig niet! Logisch dat Thabang het zo spannend vond! Wel jammer dat het precies begon te regenen en onweren toen we gingen starten en we moesten dan ook al snel weer terug komen naar school, maar toch nog elf 'vossen' gevonden.
Thabang is dol op alles met wielen (dus ook op motorcross) en zegt dat, als hij later een mens is, hij een salto op de motor zal doen! De opschepper! Dat is hij op dit moment sowieso veel aan het doen: opscheppen.
Ook de fantasie begint een beetje op hol te slaan, hij kan de realiteit en de fantasie amper scheiden, hij verzint van alles bij elkaar! Dat hij zijn arm had gebroken, dat hij een ijsje heeft gegeten zo groot als een reus, etc.
Zondag was het Vaderdag. Sam was bij zijn vader en Thabang heeft zijn vaderdagcadeau (een beschilderde kleerhanger) aan opa gegeven! Ook hebben we heerlijk kunnen BBQ-en. Ik had zelf speciaal voor mijn allerliefste vader een waardebon gemaakt: een dagje met mij naar Het Rijksmuseum. Blijkt mijn vader een museumkaart te hebben en hij kan gratis met de trein ..... dat is pas een goedkoop cadeau!

Zaterdag was het eindelijk zover: de Reggesurvival. Sam en Thabang deden allebei voor het eerst mee en hadden zich er zo op verheugd! Thabang moest een afstand van 1,5 kilometer afleggen en Sam 4,5. Eindelijk vies worden, over een container klimmen, door buizen kruipen, rennen, door een vrachtwagen over pallets gaan, ploeteren en bikkelen! En ik als trotse mama (en oma trouwens ook) ben ze overal achterna gerend (ja, ook door de sloot en modder) en gefietst! Normaal zou ik er niet over piekeren om een kind van 4 op te geven voor survivallen, tot ik Thabang zag ...... hij houdt van viezigheid, rennen en hindernissen. Hier volgen iets teveel foto's: