Miss happy (meestal dan): Over een hotdog, een onfietsbare fiets en een zeer aparte mondgeur

Dit is een paar 100 meter bij ons vandaan.

We hadden vijf dagen een hond; de Franse bulldog Lola. Wat een geweldig beest. Leuk, grappig en lief. En nog makkelijk ook. Tijd om lekker vaak te wandelen in de buurt (zie foto hierboven).
De kinderen vinden het ook zo leuk, vooral als Lola lekker tegen je aan komt liggen.
En ik weet mijn plek ook wel weer. Sam zegt Lola uitgebreid dag als 'ie gaat en zwaait enthousiast naar haar. Bij mij is dat vaak nogal karig.

We waren aan het wandelen met Lola en toen we overstaken zei Thabang: "Kijk uit, Lola, anders wordt je nog een hotdog."
Lola werd een dagje eerder opgehaald, dat vonden beide jongens echt niet leuk. Nu tot de meivakantie wachten tot de volgende logéhond zich aandient!
Ik heb een gesprek gehad op school. Ook de schoolcoach schoof aan. Hij had Thabang twee keer geobserveerd en zag niks bijzonders aan Thabang, het is gewoon een hele lieve jongen! Mooi om te horen. Toch gaat hij wel met Thabang aan de slag. Hij gaat psycho-educatie geven. Thabang leert dan meer over zichzelf, met name zijn sterke en zwakke kanten en hoe haar daar goed mee om kan gaan. Ook heb ik een gesprek gehad met de gemeente en Jarabee. We sluiten de videobegeleiding af en gaan verder met een PMT-traject voor Thabang. PMT is psychomotorische therapie. Door middel van lichaamsgerichte oefeningen, activiteiten en opdrachten wordt er geprobeerd een gedragsverandering teweeg te brengen. Ik ben benieuwd!
Zondag werd ik door mijn zussen getrakteerd (voor mijn 39e én 40e verjaardag) op een heerlijke high-wine in Apeldoorn en daarna naar een voorstelling van Claudia de Breij. Het was zo gezellig! En Claudia was steengoed.

De fotoshoot van Thabang was hartstikke leuk, alleen wat minder exclusief dan we dachten. Ze hadden wel vijf jongens uitgenodigd voor de campagne. Maar wel weer een mooie ervaring erbij.
We hadden net het eten op en ik had hier zo’n kom met paasschuimpjes staan. Eigenlijk had ik nog wel zin in iets zoets, dus vliegensvlug stopte ik zo’n mierzoet ding in mijn mond. Blegh, ik eet het wel op, maar het smaakt zo afschuwelijk vies. En wat ruikt ‘t eigenlijk vreemd. Ineens weet ik het …. deodorant. “Thaaaaaaaaaaaabang! Heb jij deodorant óp de schuimpjes gespoten?” “Ja”, luidde het antwoord. Dus ik denk dat ik de komende tijd heerlijk uit mijn mond ruik …. naar Axe!

Sam heeft een nieuwe fiets gekregen van mijn zwager, echt zo gaaf! De pret was van korte duur. Sam belde na twee dagen al op dat hij gestrand was onderweg van school naar huis. Zijn voet bleef haken aan de kettingkast en nu was de hele kettingkast verbogen en de gehele fiets onfietsbaar. Om gek van te worden, altijd wat!
Máánden geleden heb ik een keer de sportschoenen van Thabang gewassen. Nu ik deze week ruzie had met de wasmachine inspecteerde ik de instellingen eens wat nader ..... stond het nog steeds afgesteld op een schoenenwasprogramma. Heb ik nou werkelijk al die maanden het verkeerde programma gedraaid, pfff.
Zondag moest Thabang een landelijke wedstrijd turnen in Winterswijk. De wekker werd om 5.50 uur gezet. Wel balen dat de klok ook net een uur naar voren werd gezet. Het leek wel midden in de nacht toen ik opstond.
Robert ging die dag mee als coach en trainer.

Thabang deed erg goed zijn best, maar het begon al met een val tijdens de landing op de dikke mat (sprong). Verder werd er ontzettend precies gelet op kromme benen en tenen ..... dat leverde Thabang een heleboel minpunten op.
Hij eindigde als 32e (van de 32). Maar ik ben wel ontzettend trots op 'm dat hij zover is gekomen!