1e communie van Thabang

• Na maanden van voorbereidingen is het vandaag eindelijk tijd voor de eerste communie van Thabang. 
• Lekkere taart. Check. Slingers & ballonnen. Check. Prachtig weer. Check. Diepvries vol ijs. Check. Mooiste kleren aan. Check. Genoeg wijn. Check.
• We moesten om 9.45 uur bij school zijn. Mijn zus Judith mocht met mij mee als 'mijn man'. Dat vond ik heel speciaal en fijn. 

Thabang ziet er supermooi uit in zijn nieuwe kleding! 

• Op school trok Thabang per ongeluk een knoop van zijn nieuwe blouse (en ik was zo blij dat hier alle knopen wel aan zaten, want bij de presentatieviering liep hij ook al zonder knoop). 
• We werden buiten netjes in goede volgorde opgesteld in een rij. Thabang moest zijn eigen doopkaars een tijdje vasthouden. Iemand van de werkgroep botste per ongeluk tegen Thabang aan en krak zei de kaars van Thabang. Iedereen lachen. Oeps, snel met de kaars naar binnen en ze hebben het met plakband weer aan elkaar geflanst.
• Daarna richting de kerk voor een zeer lange zit. Fingers crossed!

• Thabang mocht nog een paar keer voorlezen, wat deed hij dat keurig. En hij zat heel stil, meer dan anderhalf uur lang! Niks geen gedraai of gedrentel, echt de perfecte zoon! Pfoeeeee. Had ik me voor niks een beetje zenuwachtig gemaakt. Thabang is onvoorspelbaar (ik zie 'm zo een handstandje doen op het altaar of roepen door de microfoon omdat dat zo gaaf klinkt). Maar de zorgen bleken gelukkig voor niks.
• Judith en ik liepen met Thabang tussen ons in naar voren voor het ontvangen van de eerste communie. Een mooi moment. Er mochten geen foto's gemaakt worden (er was een fotograaf en de foto's krijgen we op een later tijdstip), maar dankzij mijn zusje heb ik er toch een paar kunnen bemachtigen.

• Na de kerkdienst werden Judith, Thabang en ik nog even op school verwacht voor een bakje koffie en een plak cake. Ik vroeg Thabang hoe de 'tosti' had gesmaakt, ik bedoelde natuurlijk hostie. 
• Hij vond het niet lekker: plakkerig, heel droog en het bleef aan zijn gehemelte hangen. 
• Daarna snel naar huis waar we een mooi feestje hebben gevierd.
• En wat is Thabang verwend. Hij heeft een horloge gekregen van mijn ouders, skeelers van mijn zus, een heus raceautodekbedovertrek en nog veel meer. Ik had maanden geleden al een skelter gedaan, maar dat vond ik toch niet leuk om nu niks te geven, dus we gaan in augustus met z'n tweetjes een nacht in een hotel slapen (in Drenthe ergens) ..... hebben we nog iets om naar uit te kijken.  

• De kinderen hebben heerlijk gespeeld (en de volwassenen ook) en veel ijs gegeten.
• Het feest is al weer voorbij, tijd voor puinruimen! Hoeveel zooi past er op één aanrecht??

• We kijken terug op een leuke en waardevolle dag. Het allermooist vond Thabang het voorlezen in de kerk. Ik sluit af met Thabang's leestekst: Sta eens even stil bij een gewone dag. Wanneer je 's morgens opstaat zeg de zon dan: "Goedendag, ik hoop dat ik net als jij, vandaag een beetje stralen mag." Wanneer je dan naar school gaat, kijk dan even achterom en zwaai naar dat warme huis dat wacht tot jij thuiskomt. Voordat je dan gaat leren, kijk eerst alle kinderen aan en fluister zachtjes in jezelf "wat goed dat wij bestaan."