Oerhollandse dingen

Wat zal Thabang straks moeten wennen aan Nederland en aan alle nieuwe indrukken! Hij kijkt vast z’n ogen uit. Hij zal kennismaken met kaas, de Nederlandse taal, poffertjes, schaatsen, stroopwafels, drop, fietsen, sneeuw, boerenkool met worst, kroketten, sinterklaas, Jip en Janneke, Nijntje, de oranje- en voetbalgekte. We gaan vast eens kijken bij de 2 molens in Hellendoorn en een keer naar Giethoorn ….

Bij Sam op school hebben ze gewerkt aan het thema: Hellendoorn van vroeger. Sam kwam met het ‘Hellendoorns volkslied’ thuis. Ik kende hem zelf nog niet eens, maar Sam dus wel! Het gaat de hele dag …..

Oons dorp is bekend deur Johanna van Buur’n,
Thomas de groenteboer, ijsco’s van Vallek en schoene van Podt,
Snuupies van Diene Alboer,
en Van Veen met zien sik en Scholt’n Harm met zien hond,
Aalders met gedichies der biej,
en Mollinks welvare, die schenkt oude klare,
veur de Helderse Harremonie.

Cheerio, cheerio, in Heldern doar zinge wiej zo,      
weg met de zorgen en weg met ’t verdriet,  
we komen er wel ook al zijn w’ er nog niet,
en de jongens van Tromp en Piet Hein,
die krijgen ze lekker niet klein,
er zat vief joar de mot in, maar nu zit er schot in,
ja Heldersen willen we zijn.

Tsja, daar zie ik Thabang al mee thuiskomen, ha, ha ……

Tanden

Het begon bij Sam vorig jaar. Ik dacht een stukje koek op Sam zijn tand te zien …. pas toen ik wat dichterbij keek, zag ik dat Sam zijn eerste tand eruit was (ik dacht dat er een stuk ontbijtkoek op zijn tand zat, ha, ha). De tand had Sam waarschijnlijk doorgeslikt, dat vond Sam toch wel een apart idee! Al snel waren ook de andere melktanden aan de beurt om er uit te vallen (of met een beetje hulp eruit te trekken).

Na een tijdje kwamen er nieuwe tanden door, ook bovenin. En ik dacht nog …. die grote boventanden zijn toch niet erfelijk?? Sam zal toch niet ….?
En ja, hoor! Precies dezelfde tanden als “mama”. Ik zie me daar zo weer als klein grietje staan …. met zulke tanden, geweldig!
Meer hoef ik nu niet te schrijven … de twee foto’s spreken voor zich!

Een vriendin mailt n.a.v. dit stukje:
Whhahaha dat is het grote voordeel van adopteren. Je kunt je grote tanden niet doorgeven.

Lieve mensen

Een tijdje geleden werd de zoon van een vriendin gedoopt. Ik vind het dopen altijd een bijzondere gebeurtenis. Door een miscommunicatie met Sam dacht Sam trouwens dat de hond werd gedoopt, ha, ha.
Omdat ze ’alles’ al hebben zouden ze dit keer geld aan een goed doel schenken.
Toen Sam en ik na het zonnige feestje naar huis gingen werd ons verteld wat het goede doel was: het geld gaat naar het tehuis waar Thabang zit. Wat mooi! Ik kan dan straks in Lesotho nuttige dingen aanschaffen voor het tehuis. Daar zullen ze vast blij mee zijn!
Wat bestaan er toch lieve mensen …..

Lesotho

Thabang komt uit Lesotho, dus Lesotho speelt voor ons een belangrijke rol in ons leven .....

Lesotho Geografie

De oppervlakte van Lesotho bedraagt 30.350 km², dit is net zo groot als België. De bevolkingsdichtheid bestaat uit ongeveer 66 mensen per vierkante kilometer. Het land ligt als een enclave in Zuid-Afrika en is rond van vorm. Lesotho spreek je uit als Lessoetoe.

De Drakensbergen en Maluti vormen een verdedigingslinie. Door de ingesloten woonvorm is er sprake van een eenheid onder de Basotho, de inwoners. Het land ligt 1000 meter boven de zeespiegel, met een hoogste piek van meer dan 3000 meter. In de bergen ontspringen drie rivieren; de Orange, de Caledon en de Tugela. Tweederde van de bevolking leeft in het westen op een stuk laagland.

Lesotho Bevolking en cultuur

Er wonen 2 miljoen mensen in Lesotho. Oude rituelen, gebruiken en bijgeloof drukken nog steeds een stempel op de bevolking, met als belangrijke pijlers geboorte, puberteit, huwelijk en dood. Vee is een statussymbool en een offer. Muziek speelt een rol in het traditionele leven met instrumenten als de herdersfluit lekolulo, het snaarinstrument dat alleen door vrouwen wordt bespeeld, de thomo en het manneninstrument de seto-tolo, een soort mondharp.

Geschiedenis Lesotho

Het volk Sotho leeft sinds de tiende eeuw in Zuid-Afrika. Sinds de zestiende eeuw wonen de Sotho in het gebied dat nu als Lesotho bekend staat. Ze hebben zich in de loop der tijd vermengd met de Khoisan-stam, die in kleinere stammen is uitgesplitst. Deze Basotho-stammen dreven handel met elkaar en andere buurvolken. Graan en huiden werden geruild tegen ijzer.

In de negentiende eeuw kwamen de voortrekkers, de boeren. Met hen ruilden de Basotho hun vee tegen kraaltjes.
De Zulu-buurstam bedreigde de Basotho, maar deze strijd werd overwonnen dankzij de leider Moshoeshoe de Grote. Ook de boeren bleken een bedreiging, waarop de Basotho met de Engelsen een alliantie aangingen, waardoor hun grondgebied nooit een thuisland voor deze boeren is geworden, in tegenstelling tot de omringende streken.

In 1910 werd de nationale raad van Basotho opgericht. In het midden van de jaren vijftig werd een eigen regering aangevraagd. In 1960 waren er verkiezingen en in 1966 werd Basotholand onafhankelijk en werd het uitgeroepen tot Lesotho.

Premier Chief Jonathan hief in 1970 de grondwet op en in 1974 werd een staatsgreep neergeslagen. Zuid-Afrika besloot in 1983 de banden met Lesotho te verbreken na haar kritiek op het Apartheidsbeleid.

Lesotho is een monarchie. Koning Letsie III, wiens positie overerfbaar is, is het staatshoofd. Hij heeft geen uitvoerende of wetgevende verantwoordelijkheden.

Lesotho economie

Door gebrek aan bruikbare grond en droogtes is de landbouw slecht ontwikkeld. Het grootste deel van het bruto nationaal product komt tot stand met het geld dat wordt verdiend door de Basotho die in de mijnen van Zuid-Afrika werken en het geld naar huis sturen.

Lesotho Flora en fauna

Vooral vogelliefhebbers kunnen hun hart in Lesotho ophalen, vanwege de grote diversiteit aan vogels. Er komen in dit kleine Afrikaanse land maar liefst 279 soorten voor. De Mountain Road is de route bij uitstek om de voor Zuidelijk Afrika zeldzame vogels te bekijken.Verder wemelt het in de rivieren van forel.

Met Pasen (herfst) zijn de weides van Lesotho overdekt met witte, roze en paarse veldbloemen, de cosmea, die een hoogte van 1 meter kunnen bereiken. Ook is er een grote diversiteit aan bergflora in Lesotho.

Vlag

De huidige vlag van Lesotho werd aangenomen op 4 oktober 2004 om het veertigjarig jubileum van het land te vieren. De vlag bestaat uit drie horizontale banden in de kleuren blauw, wit en groen, met in het midden een zwart embleem.

Het ontwerp moet een vredige oriëntatie op de rest van de wereld alsmede binnenlandse vrede uitdrukken. De witte kleur staat voor vrede, blauw staat voor regen en groen voor rijkdom en de kracht om in het eigen voedsel te voorzien. Het embleem stelt het traditionele Basotho-hoofddeksel voor, de zogeheten mokorotlo. Dit is een nationaal symbool; ook het nieuwe parlementsgebouw in Maseru heeft de vorm van deze hoed gekregen.

Gedicht

Wachten op jou

Het duurt al zo lang

Ging de tijd nu maar wat sneller

Ik zou morgen willen gaan

Maar het allerliefst vandaag

Uitkijkend naar jou

Mijn neus in jouw haren

Kijkend in je ogen

Mijn armen om je heen

Eens komt die dag …….

Hét voorstell!!!!

Dit schreef ik op 3 februari 2011:

Wow! Mooi! Prachtig! Geweldig! Leuk! Fantastisch! Fijn! Gaaf! Te gek! Super! Ongelooflijk!

Jippie! Jippie! Jippie!

Ik heb een zoon: hij heet Thabang!

De betekenis van de naam is: be happy ….

ik had zelf geen mooiere naam kunnen bedenken, past precies bij ons!

Sam en ik vinden het helemaal geweldig!

Blij, blij, blij!

zo mooi en zo fijn,

nog meer liefde te delen,

als we straks met z’n drietjes zijn!

Afgelopen maandag was ik hard aan het werk, even een kopie maken, kom ik terug: oproep gemist. Hé, jammer! Ook toen ik ’s middags tegen 17 uur uit een gesprek kwam: oproep gemist! Bij thuiskomst: 2 oproepen gemist! Het zou toch niet?!

Diezelfde nacht kwam Sam om 3 uur bij mij …. “ik kan niet slapen”. Ik ook niet! Vanaf toen hebben we wakker gelegen en om half 6 zijn we maar uit bed gegaan. Op het werk was ik aan de beurt voor intervisie en moest ik een casus inbrengen. Ik had gevraagd of ik mijn mobiel aan mocht houden. En ja, hoor … om half 10 kreeg ik HET telefoontje.

Ik heb een zoon en hij heet Thabang. Hij is geboren op 7-09-2008 en is dus bijna 2,5 jaar!
Ik moest natuurlijk gewoon verder werken, maar ik was de rest van de dag een heuse kip zonder kop! Het is een feestje in mijn hoofd (chaos!). Er kwam heel weinig (lees niets) uit mijn handen. ’s Middags Sam opgehaald van de buitenschoolse opvang. Ik had een wit taartje gekocht en daar met een glazuurstift Thabang opgeschreven, wat blauwe en witte hartjes erbij, een button waar grote broer opstaat en een kaart. Sam vindt het prachtig … een broertje! Sam vindt het zó leuk,Thabang mag al zijn speelgoed wel hebben (hmmm, jaja).

Nu moesten we het natuurlijk gaan vertellen aan mijn ouders, maar helaas … mijn moeder zat net een paar dagen in een klooster en zou pas de volgende dag (woensdag) uit het klooster komen. Sam en ik moesten dus nog de hele dag een geheimpje bewaren!

Woensdagmiddag cakejes gebakken (mét blauwe muisjes) en na het avondeten zijn we naar mijn ouders gegaan om het te vertellen en daarna naar mijn zusje met haar vriend. Toepasselijk getrakteerd op een doos (neger) zoenen! (je had het personeel van de supermarkt moeten zien kijken toen ik met een grote stapel negerzoendozen de winkel uitliep). Toen grote zus uit Nijmegen gebeld en nu mag iedereen het weten!!!

Een foto krijgen we niet te zien (pas vlak voordat je gaat afreizen): ze konden alleen vertellen dat hij er gezond én stevig uitziet! En er werden 2 karaktertrekken genoemd: Thabang is actief én extravert ….. ben benieuwd!

Waarschijnlijk kunnen we Thabang in de zomer ophalen uit Lesotho …… 

Meneertje blij

De betekenis van Thabang is “be happy”. Sinds het moment dat ik dat weet, denk ik steeds aan smileys en dat poppetje van de Meneertjes en Mevrouwtjes (Mister Men en Little Miss).
Toen Adam in 1971 aan zijn vader Roger Hargreaves vroeg hoe een kietel eruit zag, tekende Roger een figuurtje met een rond oranje lichaam en lange "rubberen" armen. Meneer Kietel was geboren en zou het eerste boekje worden van een serie van 46 Meneertjes en 33 Mevrouwtjes. De kleine, eenvoudige verhalen en de vrolijke en helder geïllustreerde tekeningen zorgen al 40 jaar voor een wereldwijd succes.
En de Meneertjes en Mevrouwtjes schijnen nu opeens weer helemaal hip te zijn (of komt het omdat ik er nu op let?)!
Ik kijk in het bijzonder naar Mister Happy oftewel Meneertje Blij.

Ik heb het boekje gekocht (4,95), dat gaat zo:
Meneertje Blij woont in Blijland en waar je ook kijkt, overal zie je lachende gezichten. Zelfs bloemen in Blijland lijken te glimlachen - zo fijn is het daar. Wanneer Meneertje Blij Meneertje Treurig tegen het lijf loopt, haalt hij hem over ook naar Blijland te komen. Langzaam maar zeker wordt Meneertje Treurig wat vrolijker en op een dag glimlacht hij zelfs. En daarna begint hij te gniffelen, en daarna te giechelen, en daarna met een gulle gierende geweldige gigantische luidkeelse daverende schaterlach te lachen. Als je dus een keer net zo treurig bent als Meneertje Treurig vroeger was, hoef je alleen maar dit boekje te lezen en begin je vanzelf weer te glimlachen.

Helaas heeft Zeeman nu de hele winkel vol met spullen van de Meneertjes en Mevrouwtjes ….. ik werd er een heuse Miss Splendid van!

Dus nu zijn we ook in het bezit van een Meneertje Blij-mok, Meneertje Blij-tas, een Meneertje Blij-ondergoed-setje, een Meneertje Blij-t-shirt en een Meneertje Blij-magneet (én ik ben zo’n 10 euro armer). Nu maar hopen dat Thabang er ook blij van wordt als 'ie hier in zijn boxershort rondhuppelt …..

De adoptieprocedure op een rij

Een ver land
Een klein mens
Een huis vol liefde
Een grote wens

Eind 2007 kom ik erachter dat je als alleenstaande moeder kan adopteren … wow! Ik heb gelijk allerlei informatie opgezocht op internet.

Ik verdiep me in de procedure en schaf een aantal mooie en interessante boeken aan.

Hoewel ik elke dag erg geniet van Sam, blijft mijn kinderwens volop aanwezig. Ik heb nog liefde genoeg om te geven!! Voor Sam zou een broertje of zusje misschien ook wel erg leuk (en goed) zijn.

In 2008 heb ik papieren opgevraagd bij de Stichting adoptievoorzieningen en een BKA nummer aangevraagd (BKA=buitenlands kind ter adoptie).

Laat de procedure maar beginnen!

In maart 2009 is er een informatiebijeenkomst in Zwolle waar ik naartoe ga …. pffff, wat een boel informatie. Ik worstel zelf met de vraag: Wie ben ik om “zomaar” een kind uit een ander land te halen? Wie zegt dat een kind niet beter af is in eigen land? Toch vind ik tijdens de bijeenkomst een paar antwoorden:

· Adoptie is hulp aan een kind in nood door middel van gezinsvorming.

· Er wordt eerst uitgebreid gekeken naar de opvangmogelijkheden in eigen land (familie, binnen de plaats, regio of via adoptie), daarna kan er pas interlandelijke adoptie plaatsvinden

· Ouders moeten een afstandsverklaring geven. Bij vondelingen een verlatenverklaring.

Het blijkt dat er voor alleenstaanden zeer weinig opties zijn. De landen van herkomst stellen verschillende eisen aan de adoptie ouders. Bijvoorbeeld dat je 5 jaar getrouwd moet zijn of dat je geen biologisch eigen kind mag hebben.  

De volgende stap in de procedure is het volgen van de verplichte voorlichtingsbijeenkomsten.  Omdat er een aantal mensen waren afgevallen was ik eerder aan de beurt … leuk! Op 12 augustus 2009 start de eerste bijeenkomst in Zwolle. Ik vond het fijn om naar de bijeenkomsten te gaan. Vooral leuk om mensen te leren kennen die met hetzelfde bezig zijn! Mijn zusje gaat een keer mee naar een bijeenkomst en mijn moeder gaat twee keer mee ... fijn!

Na de bijeenkomsten volgt het gezinsonderzoek. De Raad voor de Kinderbescherming adviseert de minister van Justitie over het geven van de beginseltoestemming. Tijdens het gezinsonderzoek kijkt de Raad voor de Kinderbescherming naar de gezins- of leefsituatie en de wensen en beweegredenen om te adopteren. Doel van het onderzoek is zicht te krijgen op de geschiktheid van de aanvrager(s) om een adoptiekind op te voeden. Op 28 januari 2010 ga ik naar de Raad van de Kinderbescherming in Zwolle. Daar wordt ik gedurende anderhalf uur uitgebreid bevraagd over mijn leven, Sam, werk, beweegredenen, kwaliteiten, risicofactoren, opvoeding, etc, etc. Ik heb een hele fijne raadsmedewerker … het klikt meteen.

Ondertussen schrijf ik mijn levensverhaal en zij zal dat meenemen in haar rapport richting het Ministerie van Justitie.  Op 3 maart komt de raadsmedewerker bij mij thuis om te kijken hoe ik woon en hoe ik met Sam om ga. We hebben een goed gesprek en Sam is de allerliefste van de wereld (en geeft haar koekjes .... altijd goed)! Op 12 maart mag ik het verslag (9 of 10 pagina's) inzien op het kantoor van de kinderbescherming. Het advies is POSITIEF! Ik krijg toestemming om te mogen adopteren!!! Wat ben ik blij! Dus gelijk naar de bakker voor wat taartjes voor Sam en mij! Dit is ook het goede moment om Sam te vertellen (anders hoort hij het misschien van een ander) dat er over een tijd een broertje of zusje bij komt. Sam reageert enthousiast. Hij hoopt dat het een jongetje is (?!) en vraagt of 'ie dan bruinig/zwartig is. Sam denkt dat ze wel dikke vriendjes kunnen worden. Hij heeft ook al een naam bedacht: Cas (zo heet zijn beste vriendje).

Op 22 maart 2010 krijg ik mijn officiële beginseltoestemming (=BT) toegestuurd van het Ministerie van Justitie!  

Vervolgens kom je in een bemiddelingsfase terecht. Wil je de adoptie grotendeels zelf regelen (deelbemiddeling) of laat je het door één van de vergunninghouders doen. Ik heb me georiënteerd op de zelfdoe procedure. Dit is vaak een zeer moeilijk en intensieve manier van adopteren. Ik heb zelf weinig contacten in het buitenland en weet weinig van procedures in het buitenland af (wetten, rechtzaken, legaliseren, etc). Ik besluit me aan te sluiten bij een vergunninghouder. Zij zijn bevoegd om te bemiddelen in een adoptieprocedure.

De vergunninghouder waar ik als alleenstaande terecht kan is Kind en Toekomst (www.kindentoekomst.nl). Stichting Kind en Toekomst stelt zich tot doel direct hulp te bieden aan kinderen in nood. Zij doet dit door het bemiddelen bij adoptie door personen die in Nederland woonachtig zijn, van kinderen die in hun geboorteland geen enkel uitzicht hebben op een menswaardige toekomst of in hun bestaan worden bedreigd.

Op dinsdag 17 augustus wordt ik gebeld ….. ik mag op intake komen. Spannend! Het gaat om Lesotho! Wat een mooi idee om te weten waar mijn kind vandaan zal komen.

Woensdag 18 augustus rijd ik naar Halle waar het intake gesprek plaatsvindt met Kind en toekomst. In anderhalf uur moet ik vertellen wie , wat, waar, waarom, wanneer, etc, etc. Ik krijg informatie over de procedure. En een vette rekening! Bedankt!

De volgende dagen ben ik een stuiterbal … ik ben zo enthousiast dat ik weer een stapje dichterbij ben! Ook Sam vindt het een mooi idee … een broertje of zusje erbij! We zitten nu regelmatig met onze neus in de Bosatlas en zoeken Lesotho op (we kennen blz. 83 uit ons hoofd).  

Nu is het tijd om alle documenten te verzamelen en dat zijn er écht een heleboel:

Beginseltoestemming, geboorteakte, verklaring omtrent goed gedrag, werkgeversverklaring, verklaring financiële status, eigen motivatiebrief waarin de wens tot adoptie tot uiting wordt gebracht, pasfoto’s, foto’s van gezin, huis en familie, paspoortkopieën en de bemiddelingscontacten.

Dit alles in het Engels en in drievoud.

Op 28 augustus verstuur ik het hele pakket naar Kind en toekomst. Hopelijk is alles goed en kan het door naar Lesotho.

Dan volgt er een periode van wachten op het telefoontje met het voorstel. 

Op 1 februari is het zover. We hebben een zoon/broertje: Thabang! Hij is geboren op 7 september 2008 en is ongeveer 2,5 jaar. De betekenis van Thabang is be happy ... mooi!

Dan is het tijd om wéér allerlei formulieren te verzamelen: een akkoordverklaring adoptie, 2 exemplaren van de volmacht (special power of attorney, tekenen met 2 getuigen), formulier voor aanvragen van een Schengen visum, founding en Supporting Affidavit (2x, deze verklaringen moet je door de notaris laten legaliseren + de notaris moet op apart vel mijn handtekening legaliseren), 2 kopieën van paspoort, een verklaring omtrent gedrag, recente medische verklaring en een TEV aanvraag (toelating en verblijf) voor de IND.

Dan begint het nestelen ...... 

"Het wordt gezien als een persoonlijke missie om alles ‘spik en span’ te krijgen. Het opruimgevoel en het willen schoonmaken zit er door de natuur ingebakken; je wilt je nest klaarmaken voordat de kleine komt". In dit opzicht zit er bij mij geen verschil tussen biologisch of geadopteerde kinderen (met Sam had ik dat ook).

De kinderkamer wordt klaargemaakt, er worden spullen aangeschaft, we halen onze inentingen, we gaan op Afrikaanse avonturen (naar de Beekse bergen, het Afrika museum en het Afrikafestival), we maken een schilderij en we doen nog veel meer om alles goed voor te bereiden.

Op 9 augustus horen we dat Thabang door de rechtbankprocedure is. Het wachten is nu op het paspoort. Alleen de paspoortboekjes in Lesotho zijn op!! Als dat geregeld is gaan we!!

 

Reisverslag

Hier komt het reisverslag naar Lesotho .....

Vakantie

Joehoe, joehoe, Sam en ik hebben vakantie!

6 weken!

We waren laatst al samen een weekendje weg geweest en hadden al ruim gefantaseerd over deze lekkere lange grote zomervakantie! Eerlijk gezegd dachten we nu druk in de weer te zijn met Thabang! Maar het blijkt nog niet de tijd te zijn en het wachten is totdat de rechtbankprocedure in Lesotho helemaal is afgerond.
En nu …. 6 weken …. wat gaan we doen?
Wij zouden wij niet zijn als we niet een mooi lijstje zouden maken met mooie ‘’last minute plannetjes”:

• Kanoën op de Regge
• Door bos banjeren
• Koekjes bakken
• Naar de dierentuin in Emmen (mede mogelijk gemaakt door C1000)
• Veel Monopoly, Rolit en Cro Magnon
• Naar het zwembad
• Het superdierenverzamelboek van de AH grondig bestuderen
• Naar zus in Nijmegen
• Met de trein naar Nemo in Amsterdam (mede mogelijk gemaakt door Marjolein)
• Potje tennissen
• Naar het avonturenpark (bijna verplicht als je in Hellendoorn woont!)
• Ijsjes eten
• Naar ‘t Lage Veld
• Fantasy midgetgolf op de Holterberg
• Naar de speeltuin
• 10 kinderkamerschilderijen maken voor mijn nieuwe collectie
• Op insektenjacht met de insektenbewaardoos en loep
• Naar de trimbaan in Rijssen
• Computer laten opschonen (zodat ik niet meer 15 minuten hoef te wachten op een pagina met meer dan 1 plaatje)
• Picknicken
• Weer een Roald Dahl uitlezen

Als we gebeld worden gaan deze plannen natuurlijk gelijk in de ijskast!!!!

Afrikaanse avonturen

Tijd voor een Afrikaans avontuur! Ik had een vrijkaartje voor de Beekse bergen! Dus op naar het safaripark!

Eerst gingen we op wandelsafari. De kilometerslange route kronkelt via chimpansees, langs olifanten naar leeuwen en tijgers. We lopen langs het Afrikadorp en staan oog in oog met hyena's, neushoorns en gorilla's. Langs de route staan er allerlei speeltoestellen, wat toch ook altijd weer zorgt voor veel pret!

Na een heerlijk bakje koffie en onze boterhammen gaan we ’s middags op autosafari …. gordels om en genieten! Vlak voor de auto steekt een jachtluipaard over. Best spannend en Sam is onder de indruk. In het tweede gedeelte zie je savannes vol met Afrikaanse dieren: zebra's, leeuwen, antilopen en buffels. Erg mooi. Het allergrappigst vonden we de giraffen. We vonden het zó leuk dat we een hele file achter ons veroorzaakten. Hoewel …. dieren hebben voorrang in dit Safaripark en de giraffen vonden onze Peugeot nu eenmaal heel erg lekker! Vooral de motorkap, de ruitenwisser en de antenne vielen erg in de smaak bij de giraffen. Met hun lange tong werd alles afgelikt. Sam en ik moesten vooral lachen om al dat slijm en spuug, gets!

Weer een mooie ervaring erbij …. we komen hier zeker terug mét Thabang!

Hulp

Mijn moeder kwam een oude koffer brengen (kunnen we dus achterlaten in Lesotho). Sam en ik hebben vervolgens alle spullen die voor het tehuis zijn, van onder het bed naar op het bed verplaatst! Oei, wat veel .... dat gaat natuurlijk nooit passen in 1 koffer!

We hebben 41 uitdeelzakjes zakjes gevuld voor alle kinderen die in het tehuis zitten. Sam vindt het prachtig om te helpen, hij neemt zijn taak uiterst serieus .... de lieverd!  
De zakjes, babyspullen, tentjes, het houten speelgoed, een puzzel en nog meer gaat de koffer in .... én het past ook nog (mijn ruimtelijk inzicht is niet al te best)!

Mooi weer een klusje geklaard!!!  

3 op een rij

En dan bedoel ik feestjes!

Nummer 1:
Afgelopen maandag zouden we nog één keer, voor de vakantie, afspreken met mijn vriendinnen van de PABO. Nadat ik Sam naar bed had gebracht, kwam ik beneden en …. SURPRISE! Ze hadden “een bijna komst van Thabang”- feestje georganiseerd. Wat een verrassing, echt superlief! Veel lachen, gezelligheid, allemaal cadeautjes en veel lekkers (inclusief chocola).

Nummer 2:
Sam was woensdag jarig … wat wordt het toch een grote vent en wat ben ik toch trots op hoe hij het allemaal doet! Eerst een speurtocht door het huis naar zijn spiksplinternieuwe step (die ik helaas zelf in elkaar moest zetten, maar de winkeljuffrouw zei dat iedereen dat kon, maar dat het toch moeilijker was dan ik had gedacht en dat het zo’n beetje gelukt was en het begon te lijken op een coole step, maar dat de step helaas niet kon rijden en dat de remblokjes de wielen blokkeerden en dat ik niet snapte hoe ik die moest afstellen en dat ik op dinsdagavond de buurman en buurvrouw toch maar even heb gevraagd om te helpen, en dat zij er ook nog een hele tijd mee bezig zijn geweest en dat hij toen eindelijk klaar was en dat ik het nu echt nooit meer geloof als mensen zeggen dat iets makkelijk in elkaar te zetten is).

Maar goed, 7 jaar is Sam alweer, we hebben er een mooi feestje van gemaakt en Sam is erg verwend (daar gaan al mijn pedagogische ideeën)! En dat wordt de komende tijd veel spelletjes doen, Sam heeft nieuwe spellen gekregen (zoals Monopoly dus als het zo regenachtig blijft, hoeven we ons niet te vervelen, hoewel ik me toch wat anders voorstel bij een zomervakantie).
En ook het kinderfeestje was geslaagd. Er waren 8 jongens .... wat een drukke, gezellige boel! Ik ben nog nooit zo snel door het speelbos gesjeesd!

Nummer 3:
Vrijdagavond werd er in Nijverdal een filmavond georganiseerd voor vrouwen die zwanger zijn, net moeder zijn of een kinderwens hebben. Aangezien mijn vriendin vond dat ik óók in verwachting ben (en zij ook) …. vonden we dit een mooi argument voor een gezellig avondje uit! 
De avond startte om 19.00 uur. We kregen een drankje, alcoholvrij natuurlijk.
Er zijn kramen vol mooie spullen en er waren verschillende activiteiten te beleven zoals een modeshow, een demonstratie zwangerschapsgym, er is een mogelijkheid om gefotografeerd te worden, je kunt een bellypaint laten maken (hmm, toch maar niet gedaan, ha, ha) en er is een loterij voor het goede doel (make a memory). Tegen 21 uur start er een feelgood movie + eten we een bak popcorn leeg. Als we naar huis gaan krijgen we nog een leuke goodie bag mee (heeft er iemand nog belang bij zwangerschapsolie, zoogkompressen of een kortingsbon voor een 3d echo?). Het was een leuke avond .... zelfs nóg te weinig te tijd om te kletsen.
Met deze 3 feestjes ben ik zo weer uit mijn ik-heb-geen-zin-meer-in-wachten-dipje en kan ik er weer even tegenaan!!

Miss happy

Wat vond ik het leuk om een adoptieblog bij te houden .... ik ben helemaal om!
Ik wil alleen over veel meer schrijven dan alleen adoptie.
Omdat ik meestal blij ben (een heuse "miss happy") wil ik vooral schrijven over leuke, mooie, ontroerende en positieve dingen!
En dat ga ik vanaf nu doen!!!