Over een golf water, olie op de grond en frikandellen in de sneeuw

• We hadden lekker tijd voor spelletjes en het bouwen van een hoge toren van Kapla, altijd leuk.
• De televisie staat hier tegenwoordig op standje 'hard'. Thabang was al doof, maar nu heeft Sam ook twee 'dove' oren. Hij had er erg last van, een soort beginnende oorontsteking aan beide oren. Sam is sinds de herfstvakantie eigenlijk al niet fit.
• Thabang had stiekem een mobieltje mee gesmokkeld naar school (dat gebeurt er als ik door de voordeur ga en Thabang door de achterdeur, ik kan nooit eens niet opletten).
• Op de radio hadden ze het over kraanvogels vouwen als hobby. Thabang vroeg of ze dan echte vogels vouwen?
• Sam had zaterdag niks te doen en wilde boodschappen doen voor het eten en koken. Hij koos voor boerenkool. In de winkel kon hij het allemaal niet vinden en dat werd een flink heen-en-weer-ge-app (wat heb je nodig voor boerenkool, welke aardappels moet ik nemen, ik kan de jus niet vinden, etc, etc). Ook moest er een nieuwe stamper worden gekocht. Al met al was hij zeker een uur bezig om alles voor de boerenkool te verzamelen (vijf ingrediënten!). Bij de kassa wist hij zijn pincode niet meer. OMG, Sam!! Wat ben je er toch één! Mijn zusje was hier op de koffie en besloot contant geld langs te brengen. Toen liet mijn zusje haar telefoon hier per ongeluk liggen, dus ik appte snel naar Sam dat Stephanie haar telefoon was vergeten. Dus zij kwam al snel weer rechtsomkeer. Wat een middag, chaos zit in de familie. De boerenkool smaakte overigens heerlijk!!    

• Ik heb hier in de woonkamer twee van die grote glazen flessen gevuld met lampenolie. Toen Thabang een kaarsje wilde aansteken, hield hij die hele fles op de kop. Er belandde een heleboel olie op de vloer. Wat een gesmeer en vette toestand, het is hier nu nog glad.
• Zaterdagochtend lekker langzaamaan opstaan was er niet bij. Ik moest de wekker op 5.50 uur zetten. We moesten om 6.45 uur weg voor een turnwedstrijd in Winterswijk. Thabang moest zes onderdelen turnen. Zo gaaf om te zien wat Thabang allemaal kan. Alleen maar genieten en trots aan de kant zitten dus. 
• Van de 48 jongens is Thabang 14e geworden. Volgend jaar mag hij weer in dezelfde categorie meedoen, dus dan kan hij zijn kansen zeker nog vergroten.  

Met trainer Jacco! 

Met salto afsprong, goed gedaan Thabang! 

Ik zag op de website van school dat Thabang met sinterklaas 

op school ook een kunstje in de klas mocht laten zien: 

• Thabang is helaas bij de turnwedstrijd in de kleedkamer een mooi nieuw shirt kwijtgeraakt, met reflecterende opdruk nog wel. Precies de reden waarom ik voor Thabang nooit dure kleding koop.  
• Dinsdag was Thabang vrij van school, omdat de juffen gingen staken. En er lag sneeuw, wat een perfecte timing. Jammer dat Sam gewoon naar school moest. Thabang en ik zijn wezen wandelen op de Lemelerberg, wat was het mooi, dat kan ik hier haast niet beschrijven.
• Thabang maakte een spontane smiley van sneeuw op een boom en dan ging hij er zelf ook even naast staan met zo'n big smile. 
• We hielden een groot sneeuwballengevecht. 
• En Thabang mocht op de grote parkeerplek aan de handrem trekken waardoor we in het rond slipten, gaaf! 
• Na de sneeuwpret reden we naar Ommen voor appeltaart en warme chocolademelk.  

Poef!!! Eigenlijk is alleen de eerste seconde interessant!

• Thabang en een paar kinderen in de buurt vonden het leuk om onze papiercontainer helemaal te vullen met sneeuw. Ik vond dat toch minder leuk. 
• Toen ik donderdagochtend om 06.55 uur naar mijn auto liep, kwam er een auto door de straat ... ik denk niet dat 'ie me gezien had (dat hoop ik tenminste), want hij reed door een plas en ik kreeg een golf water over me heen. Ook goedemorgen!  
• Wat was het leuk die sneeuw, maar patatzakken kunnen er blijkbaar niet goed tegen. Sinds een paar weken mag Thabang op de fiets de patat gaan halen bij de snackbar. Dit keer duurde het wel verdacht lang. Hij is toch geen rondjes aan het fietsen? Een buurtonderzoek aan het doen? Al die frietjes in zijn uppie onderweg aan het opeten? Ik heb een rijke fantasie (én ervaring met Thabang) dus allerlei scenario’s komen voorbij in mijn hoofd. Dan gaat de bel. Aan het blauwe schijnsel zie ik dat het Thabang is en ik zwaai enthousiast de deur open. Daar staat meneer met een sip gezicht en een gehavende papieren tas in zijn had. Ook de zak met patat houdt hij vast. Hij had de tas aan zijn stuur gehangen en die schuurde langs het wiel, door alle nattigheid scheurde de tas en viel de inhoud op straat. De patat zag hij vallen en had hij opgeraapt bij de tennisbaan om de hoek. De frikandellen waren een groot mysterie, hij had ze niet bij de tennisbaan gespot. Sam sprong onmiddellijk op de fiets en ging als een heuse detective in het donker op zoek naar drie frikandellen. Na 10 minuten kwam hij terug: mét de drie snacks! Hij had ze zo’n 500 meter bij ons huis vandaan in de sneeuw gevonden. En ze waren nog bijna warm gebleven ook. Konden we toch nog lekker genieten van deze maaltijd!