Over een op-en-neerbed, koeienbloemen en een overdosis diepvrieszakjes

• We zijn met neefje Stef naar het speelbos bij de Lemelerberg geweest. Klimmen, klauteren, in de hangmat, door rioolbuizen en in de boomhut. Staat altijd garant voor veel plezier.  
• Sam kwam vandaag verdrietig thuis. Er moet deze week een moeilijke beslissing gemaakt worden en hij weet het echt niet. De tranen stonden in zijn ogen. Hij moet kiezen of hij het Technasium gaat doen (dat is vier lesuren in de week bezig met onderzoeken, ontwerpen en techniek). Hij wil dat graag, hij is daar altijd al erg in geïnteresseerd en wil daar ook iets mee doen in de toekomst. Maar dan wordt Sam in een andere klas geplaatst. En dat vindt hij verschrikkelijk. Hij heeft het nu zo naar zijn zin en zijn vrienden kiezen niet voor het Technasium. En je weet natuurlijk niet of je nieuwe maatjes gaat vinden. Tot nu toe gaat 't altijd goed, maarja ..... lastig Sam! Ik help 'm overwegen, maar ik wil dat hij echt zelf kiest.  
• Eén keer per jaar ga ik lekker met mijn moeder winkelen, dit keer waren we in Deventer. Resultaat: een mooi jurkje en bloemetjesschoenen. Ik ben er zo blij mee. En een dikke bananensoes van de echte bakker genuttigd, heerlijk geluncht en natuurlijk regelmatig aan de koffie. 
• Thabang heeft een zelfbeeldtest gedaan bij de therapie. Hij scoort ontzettend hoog op die test (94 van de 100). Hij heeft een positief zelfbeeld. Er zijn een paar vragen waar hij niet goed op scoort. Andere kinderen doen meestal wat ik zeg. Nee. Ik ben thuis belangrijk. Nee. Ooohoooooo! Dit laatste is erg, Thabang niet belangrijk hier? Hij moest eens weten!!!! Ik neem deze opmerking natuurlijk wel serieus want misschien ervaart hij dat zo, maar lieve help, hoe bestaat het? Toen ik het met hem besprak zei hij dat hij de vraag niet had begrepen. Hmmm.  
• Sam mocht met vriendje Pascal naar Slagharen, wat een lol. Ze zijn met het openbaar vervoer weer naar huis gekomen. Sam liet zich de volgende keer toch liever weer ophalen, want dat openbaar vervoer duurde veel te lang. 

• Thabang: "Mam, je moet nu echt een man zoeken!"
• Ik heb nu al een paar keer gehad dat ik 's nachts thuis kom en dat de oppas in slaap is gevallen. En ik krijg hem dan met geen mogelijkheid meer wakker. Dat is echt heel knullig. En ik maar roepen, opnieuw binnenkomen ("joehoe, ik ben er weer"), zelfs gebeld op zijn mobiel en dan hoor ik hem in zijn broekzak afgaan. Ik hoefde hem gelukkig nog net niet fysiek door elkaar te schudden.   
• Thabang had bij de tennisbaan een goudkleurige iPhone gevonden. Hij wilde 'm houden. Echt niet. Ik ben maar even meegelopen om te controleren of hij hem wel echt terug zou brengen. Hij bleek van een jongen van de tegenpartij te zijn en die was dolblij. Thabang werd getrakteerd op ranja en snoep als dank. 
• Ik heb een verschrikkelijke documentaire van Zembla Internationaal gezien: in de Verenigde Staten mogen ouders hun adoptiekinderen weggeven als er problemen ontstaan. Het wordt de 'tweedehands-kindermarkt' genoemd. Er worden zelfs speciale "modeshows" georganiseerd. Er is te zien hoe kinderen zichzelf op de catwalk presenteren. Het zijn geadopteerde kinderen die op zoek moeten naar nieuwe ouders. Soms worden kinderen wel vijf keer herplaatst. Als je zelf wil kijken (ik zou het niet doen) https://zembla.wegwerpkinderen Ik werd er naar en verdrietig van. Rare wereld. 
• We hadden in april een familieweekend van mijn vaders kant. Het was prachtig weer. We hebben 8 kilometer gewandeld, twee molens bezocht, we zijn met de huifkar geweest en we smulden van een Itialiaans buffet met heerlijke pasta's en lasagna's. Ondertussen kon er volop gespeeld worden bij de kampeerboerderij.

En Thabang maar zeulen met de bolderkar

• Het was eigenlijk een zorgkampeerboerderij en onze kamer was voorzien van hoog-laagbedden. En dat was voor Sam en Thabang wel het allerleukste van het hele weekend: een bed wat omhoog en omlaag kan met behulp van een afstandsbediening. Toen Thabang in bed lag en ik nog even ging kijken of hij sliep zag ik dat bed de hele tijd omhoog en omlaag gaan, en een lol dat hij had!  
• De tweede dag bezochten we een kasteel. Helaas was Thabang met een zeer slecht humeur opgestaan en heb ik daardoor niet veel van het kasteel kunnen zien. Een wandeling om het kasteel was een beter plan, kon hij lekker even zijn gang gaan. En dan kon de rest van de familie op hun gemak het kasteel bezichtigen. 

• Er zat ineens een hele invasie mieren in de keuken! Een goede aanleiding om aan mijn jaarlijkse keukenkastjesschoonmaak te beginnen. Bijna alle mieren zijn nu gelukkig verdwenen. 
• Ik kwam nog wel honderden diepvrieszakjes tegen, haha. Elke keer als ik bij de Action kom neem ik zo'n verpakking diepvrieszakken mee. Er zitten er 75 in. Blijk ik nu nog meer dan 10 verpakkingen (= 750 van die zakken) in huis te hebben.   
• Ik kon even niet meer appen met mijn vriendin Marlon ..... zij had haar telefoon de binnenkant van de wasmachine laten zien en er zat geen leven meer in. 
• Thabang 'zeurt' er al weken over of hij weer eens op mijn schoot in de auto mag zitten en dan mag sturen. Nou, vooruit. De grote parkeerplaats van de atletiek leent zich uitstekend voor het bijbrengen van de autorijdskills. En Thabang blijkt al zeer bekwaam: hij stuurt, schakelt, geeft richting aan bij het afslaan en parkeert 'm nu al perfect in de vakken. 
• Ik ben uit voorzorg altijd erg voorzichtig met de autosleutels, die laat ik echt nooit rondslingeren ..... ik zie het zo voor me dat hij er vandoor gaat.  

• Mijn vriendin/nicht Ilja werd 40 jaar. Dus op naar Breda voor een geweldig feest. Vlak voordat Ilja zou losbranden met haar speech, had ze mijn cadeautje uitgepakt (een brief, kaart en een paar foto's). En daar werd ze helemaal emotioneel van, ze stond op een foto met Sam toen hij net geboren was, een prachtige en dierbare foto. Ze moest zelfs even de zaal uit. Dat was niet mijn bedoeling. Zij had toevallig die dag ook gezocht naar dezelfde foto en nu kwam ik ermee aan.    
• Na de speech kreeg iedereen een ander (die je niet kent) aan je gekoppeld en daar moest je dan gedurende de avond mee op zo'n kant-en-klare Polaroid foto. Ik was een 'match' met Johan uit Amsterdam. Het ging erom om mensen te verbinden, wat een leuk idee!
• Zondag mochten we met mijn ouders en zussen eten bij mijn zus Judith. Er stonden daar drie overheerlijke ovenschotels op ons te wachten, mmm. En als nagerecht zelfgemaakte chocolademousse, wat was dat verrukkelijk. De knuffelhond Stippie was ook mee, maar heeft een ongeluk gehad (ik ben een onderzoek gestart naar de toedracht), nu kan hij niet meer lopen met zijn achterpoten. Eric heeft nog een operatie-poging ondernomen maar er was geen herstel meer mogelijk. Jammer.

• Het was al laat op de avond en ik wilde even mijn elektrische deken aandoen, toen schrok ik me te pletter: Thabang lag doordrenkt met zweet in mijn gloeiend hete bed. Thabang had de deken op het heetst gezet en had zich vervolgens lekker in mijn bed genesteld en was in slaap gevallen.
• Ik deed laatst even heel hard de radio aan in de keuken en deed er überhip (ahum) dansje bij. Thabang lag in een deuk en beloofde dat hij dat direct aan juf Sharon zou vertellen. Ieks. De juf liet Thabang het voordoen voor de klas en iedereen mocht het nadoen, whaha. Ik schaam me dood. 
• Thabang: "Ik weet wel waarom paardenbloemen zo heten want koeienbloemen klinkt niet."
• Het gaat goed met Thabang en zijn klusjes voor de voedselbank. Hij heeft geholpen in de tuin, de hond van de buren uitgelaten en hij gaat mijn auto nog wassen. Sam heeft Thabang voor een euro zijn kamer laten opruimen.