Over de allergie van Sam, een dikke middelvinger en Pokémons vangen

• Kapla blijft mooi spul .... Thabang en ik hebben een toren tot het plafond gebouwd! 
• Ik had teveel tassen in mijn hand en er knapte een klein bloedvat in mijn middelvinger. Hij werd twee keer zo dik. En pijnlijk. Toen het formaat weer normaal was begon 'ie te jeuken. Drie dagen en nachten, echt irritant. 
• Een vriendin werd 40 jaar, tijd voor een gaaf feest! Lekker buffet erbij en een andere vriendin had een mooie film in elkaar geflanst. Wel iets teveel door elkaar gedronken.
• Ik ben met Thabang en zijn hele klas naar een leuke voorstelling geweest: de snelste zebra van de wereld (een verhaal van Youp van het Hek). De voorstelling gaat over lelijk winnen en mooi verliezen. En over vriendschap. Thabang vond het prachtig.  

Deze man deed de hele show in zijn eentje, knap!! 

• Ik had een invalklassenassistent en ik vroeg of ze zelf ook kinderen had. Nee, dat had ze niet. Toen zei één van de leerlingen (van 4 jaar): "Dat geeft niet, ik heb ook geen kinderen!"
• Sam moest onder schooltijd naar de orthodontist. Niet handig! Toen hij niet kwam heb ik hem toch maar op zijn mobiel gebeld. Al snel verscheen er een sms: "Mam, dit komt nu niet uit, stuur maar een sms!" Oh, oh. Hij was de afspraak echt vergeten. Binnen vijf minuten stond hij alsnog op de stoep. Buiten adem moest hij gips happen. 
• Sam laat zich niet zo vaak meer fotograferen, maar deze onderstaande foto moest wel:

• Sam had vandaag een boekbespreking. De voorbereidingen verliepen ietwat moeizaam. Hij wilde dit zondag voorbereiden. Het gaat om het boek: oorlogsgeheimen. Nu wilde hij alle details uit typen en een stuk uitzoeken om voor te lezen ..... bleek hij oorlogswinter van de bieb geleend te hebben. Zucht. 
• Thabang lag net in bed en ik wilde naar beneden lopen: "Mam, je moet het licht nog uit doen, MAHAM, NU! Ik tel tot drie, één, twee, drie!" Ha, ha, wat denk je zelf? 
• We zijn met de ouders van de leerlingen uit onze klas druk geweest met het maken van een leuke sinterklaassfeer bij ons op school. Missie geslaagd, wat hebben we weer een mooie klas en zelfs een stoomboothoek.  

• Zaterdag gingen we samen met 1 andere jongen en de trainer op pad naar IJsselmuiden voor de eerste turnwedstrijd van Thabang. Hij moest 6 onderdelen uitvoeren: vloer, voltige, ringen, brug, sprong en rekstok. Hij was wel zenuwachtig (dat gaf hij natuurlijk niet toe).
• Wat heeft hij het goed gedaan. Ik zat alleen maar op de tribune te glimmen! 
• Hij is 16e geworden van district Oost (Gelderland, Flevoland en Overijssel). Heel knap! Zeker als je kijkt waar hij vandaan komt, dat had ik een jaar geleden niet kunnen bedenken (van ongeconcentreerd, speels en onvoorspelbaar mannetje naar serieus, meer gedisciplineerd en goed getraind). 
• De trainer werd tijdens de terugreis nog geïnterviewd, dit was te beluisteren via Hoi fm (lokale omroep Hellendoorn).

• Thabang vindt wedstrijden leuker dan de les, want dan hoeft hij maar twee rondjes warm te lopen.
• Een dag voor de wedstrijd had hij zuigzoenen aan de binnenkant van zijn armen gemaakt ;-( Daar was ik natuurlijk absoluut niet blij mee. Iedereen kan die plekken zien in zo'n turnpak. "Nee, hoor, we turnen toch in het donker!" Dat dacht Thabang tenminste. Als ik kinderen met van die plekken zie dan gaan bij mij echt de alarmbellen voor kindermishandeling rinkelen, maarja .....  
• Sam is allergisch voor het geluid van de wekker, haha, dat is een goeie Sam! 
• Thabang had de gekke vijf minuten, I love it:

• Thabang: "Als opa en oma dood gaan, krijgen we dan nieuwe?"
• Die date van laatst zal ik eens beschrijven ...... oké, daar gaat ‘ie dan! Na vier dateloze maanden werd het weleens tijd voor een afspraakje met misschien-wel-een-leuke-man (huisarts klonk best leuk). Een weekje mailcontact blijkt genoeg voor een eerste ontmoeting. Op een heerlijke herfstige zondag kruip ik achter mijn stuur en rijd ruim een uur lichtelijk zenuwachtig richting het noorden voor een wandeling in het park. Daar blijkt hij toch zijn huisadres te hebben opgegeven (dat doe ik normaal niet, want je weet het maar nooit), aarzelend loop ik naar binnen en krijg ik, nadat hij zijn sloffen heeft uitgedaan en naar de wc is geweest, een glas water. Helaas kan ik hem nauwelijks verstaan en op een gegeven moment durf ik haast geen “wat zeg je?” meer uit te spreken. Hij had al járen logopedie maar de logopediste blijkt altijd van die strakke truitjes aan te hebben (en dikke borsten) en zo kan hij zich toch écht niet concentreren. Na een tijdje besluiten we toch maar een wandeling te maken. Hij pakt direct zijn telefoon erbij …. Pokémons vangen! Ieuw!! Na een uur en drie kwartier druip ik maar snel af. Voorlopig nog single dus.