New York special: over snuffelen aan een tas, noodgedwongen IN een fontein belanden en over gehijg in mijn nek

• Donderdag was het eindelijk zover, na maanden van intensieve voorbereidingen: we gaan met z'n vieren naar New York!  
• Even voorstellen: van links naar rechts: Marlon (zorgzaam, heel veel humor, selfie-specialist), ik, Wilma (flexibel, grappig, relaxed) en Monique (veel goede ideeën, maakt de mooiste foto's, alle mannen gingen achter haar aan). Marjolein kon helaas niet mee, maar zij gaat over twee maanden naar New York. 
• De wekker had ik op 02.30 uur gezet. Tenminste dat dacht ik. Ik had de tijd wel ingesteld maar het alarmknopje niet verschoven. Dit keer dus geluk dat ik zo'n slechte slaper ben, want ik werd midden in de nacht spontaan uit mezelf wakker! Met een kampeerbusje vertrokken we met koffers, tassen en een thermoskan koffie/cafeïne naar Düsseldorf om daar het vliegtuig richting New York te pakken! In Amerika waren er strenge controles. De handtas van Marlon werd door een hond (een beagle) besnuffeld en eruit gepikt. De tas moest open. Het was de geur van het net opgegeten broodje schwarzwalder schinken (ham) die bij de hond de alarmbellen had doen rinkelen ...... je mag geen vlees invoeren! Over een beagle gesproken. Wij namen soms zo'n Amerikaanse bagel (zo'n broodje met een gat erin). Maar één van ons (ik zal geen naam noemen) noemde dat ding beagle. 
• Na een prima vlucht waren we er: NEW YORK!
• En wat hebben we het geweldig gehad, het was onbeschrijfelijk mooi allemaal! Ik ga hier een poging doen om wat van onze belevenissen te beschrijven. 
• Het was in het begin wel even puzzelen met al die metro's! Na wat beginnersfoutjes konden we ons daarna prima redden in de complete ondergrondse wirwar van metrolijnen.
• De eerste avond zaten we al op Timesquare van de gigantische mensenmassa te genieten, je kijkt je ogen uit! Heel apart om alles wat je normaal op tv ziet in het echt te zien!

• De volgende dag zijn we richting het Vrijheidsbeeld vertrokken. Helaas had Marlon haar New York pas laten liggen (waar we overal gratis mee naar binnen konden). Wat een gedoe. Ophalen uit ons hotel zou ons uren kosten. Er werd gebaald, onderhandeld met de kaartjesverkoper, gebeld met de organisatie en net toen we het voor elkaar hadden ....... zat 'ie toch in haar tas. Whaha! 
• Met de boot maakten we daarna de oversteek. 

• Het meest indrukwekkende was het 9-11 monument op de plekken waar de Twin Towers ooit stonden. Bijna 3000 namen staan er gegraveerd in de enorme bakken water die het hart van het monument vormen. Aansluitend hebben we het museum bezocht. Prachtig, modern en groots vormgegeven. Het geeft echt een inkijk in hoe de mensen die verschrikkelijke dag beleeft hebben. De beelden dat mensen vanaf de tigste verdieping naar beneden springen staan nu (helaas) nog op mijn netvlies (er stond wel een doos tissues bij). 

• De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt. Langs de kathedraal van St. Patrick. Nog wel even een kaarsje opgestoken. Ook gingen we stiekem bij een heel duur hotel naar binnen (Astoria Waldorf hotel). Even later op een brug kwamen we terecht in een gigantische stortbui, dus kletsnat! De temperatuur was prima en we waren binnen de kortste keren weer opgedroogd. Het grote Grand Central Terminal was mooi om te zien (per dag meer dan 500.000 bezoekers en reizigers).
• 's Avonds stond Top of the rock op het programma ..... een magisch uitzicht over New York. Ik vond dit het mooiste wat ik deze week heb gezien. 

• Op de terugweg hebben we in een gezellige wijk (Little Italy) genoten van heerlijk Mexicaans eten en van wijn! We hebben daar extra van genoten, want de wijn was wel 10 dollar per glas.

• Verder hebben we echt weinig geld uitgegeven. Bij het ontbijt aten we heel veel, zodat we overdag nog maar weinig hoefden te kopen. 's Avonds was het een hamburger, pizza of fish and chips. 
• Op zondagochtend gingen we al vroeg op pad voor het meemaken van een kerkdienst. Wat waren we welkom. Er werd gezongen, gelachen, handen geschud en omhelst (je loopt langs alle mensen in de kerk). Op een gegeven moment veranderde de sfeer en er raakte iemand in een soort trance. Wij voelden ons er niet prettig meer bij. Na een uur en drie kwartier zijn we gauw door de achterdeur verdwenen.
• In de middag hadden we een fietstocht in de planning staan met een Nederlandse gids. Ik dacht twee uur fietsen, maar het bleek een vier uur durende tocht te zijn. De gids vertelde ons de leukste feiten en alle sappige details van de stad. Ze liet ons het echte New York zien (ook de mindere kanten en de Nederlandse geschiedenis van Brooklyn, wat eigenlijk Breukelen heette). 21 kilometer door New York sjezen, wat een gave belevenis!

Bij de chocoladefabriek (niks gekocht!)

• We zijn ook nog twee dagdelen in een ´hop on hop off´ bus geweest, zo kwam je langs alle highlights van de New York. Ook langs de appartementen van Beyoncé, Lady Gaga, Bill Cosby etc. 
• We zijn ook bij de Strawberry fields geweest, een gedenkplek voor John Lennon (hij werd daar vlakbij doodgeschoten). Het woord 'imagine' ligt daar als een mozaïek in de grond.
• We misten een keer de metro omdat ik per ongeluk met een oud kaartje door de poortjes probeerde te komen.
• Het is heel verleidelijk om in de metro aan de paal te gaan hangen. Er stond bij: de paal is voor de veiligheid van jezelf en van de ander, niet voor het oefenen van je paaldans skills.
• Soms stinkt het in de metro, zeker als het heel druk is. Er was een mevrouw die dan een sinaasappelschil onder haar neus duwde om de nare geur te maskeren. Marlon kreeg ook zo'n schilletje aangeboden.

• We hebben ook veel typische Amerikaanse dingen gedaan: hotdogs eten, naar Starbucks voor een dosis koffie en natuurlijk een klein stukje met de yellow cab! 
• Een schandalig moment: we gingen naar het Guggenheim museum (met schilderijen van Kandinksy, Monet, Picasso, Mondriaan, etc.). Maar we hadden al een lange dag achter de rug en daar hadden we toevallig even Wi-Fi. Zaten we op onze kleine schermpjes op de telefoon i.p.v. de mooie collectie schilderijen te bewonderen. 
• Het slapen was het enige minpuntje. Met z'n vieren op een kleine hotelkamer, gesnurk, gedraai en gedrentel. Ondanks de slaappillen van de huisarts heb ik weinig kunnen slapen. De eerste nacht voelde ik de adem in mijn nek en ben toen andersom gaan liggen, met mijn hoofd aan het voeteneind.   
• We gingen een drankje doen in een bar waar de obers aan je tafel komen zingen, hilarisch. En toen ze daadwerkelijk aan tafel kwamen, voelde ik me echt ongemakkelijk! 

• Na vijf dagen hebben we heel wat kilometers afgelegd (op flip flops), mijn voeten zijn nu nog zwart (en dat zal nog wel even duren). 
• De laatste dag moesten en zouden we naar Central Park! Twee van ons gingen voor het hardlopen. Marlon en ik gingen voor het drinken van een wijntje in het park. Gewapend met onze zomerhoeden slenterden we door dit bekende stukje van New York. Net toen we bij de Bethesda fontein stonden (één van de bekendste fonteinen ter wereld) en daar een foto van wilden maken waaide mijn hoed weg! In de fontein natuurlijk!! Ojee. Wat nu? Jurk omhoog en door de fontein om de hoed te redden!

Boom klimmen in Central Park

• New York was eigenlijk alles zoals je op tv ziet, maar ook zoveel meer dan dat. Met vier meiden is het zó bijzonder geworden. We hadden veel aanspraak en hebben allerlei mensen ontmoet. De Amerikanen waren echt heel aardig en behulpzaam (met en zonder tulband). Ook onderling ging het zo goed. Je maakt de hele dag keuzes (Wat gaan we doen? Waar gaan we eten? In welke metro zullen we stappen? Drinken we nog een wijntje?) en we waren het eigenlijk telkens wel eens! Dat maakt dat we echt intens konden genieten. 

• Nu weer lekker thuis! Het huis was versierd met slingers en ballonnen en er hing een mooie welkomsttekening op de deur.
• Met Sam en Thabang was alles goed verlopen (want dat vond ik echt nog het allerspannendst: zonder de kinderen).
• Fijn om weer met z'n drieën te zijn! 
• Nu nagenieten van New York:gelukkig hebben we de (duizenden) foto´s nog!