Miss happy (meestal dan): Over een aaduge mama, een arend in ons vogelhuisje en een groene piemel

Wat hebben we vorige week nog zitten te genieten van het mooie weer.
Mijn huistelefoon vond het toch wel wat minder. Ik had 'm buiten neergelegd in de schaduw (ik was de schuur aan het opruimen). Maar hij was op het gegeven moment toch in het zonnetje terecht gekomen en daar blijkt 'ie absoluut niet tegen te kunnen. Er is niks meer op het display te zien. Toch werd ik op een gegeven moment wel gewoon gebeld, dus hij doet het in principe nog wel, je ziet alleen niks meer, ook niet als je een nummer intoetst ;-(
Met het opruimen van de schuur heb ik nu bijna alles hier opgeruimd, behalve mijn kledingkast; er vielen deze week bij het openen van de kastdeur zo zeven spijkerbroeken op mijn hoofd.
De drukste periode van het schooljaar is aangebroken! Nog negen weken bikkelen met cito's, besprekingen, een fusie voorbereiden, avondvierdaagse, schoolreisjes, rapporten, etc.
Ik heb een nieuwe hoek bij de klas gemaakt: we werken aan het thema dieren/jungle.

Ik stond met de kinderen uit groep 1 eindelijk in de lift (inclusief rolstoelen, rollators, etc), deed hij het niet ..... bleek er een heel groot plakkaat 'defect' bij de lift te hangen.
De leerlingen van mijn klas wisten mijn naam niet meer en ik sta toch al bijna tien maanden voor deze groep, ernstig!
Thabang: "Mama, ik vraag een iPhone voor mijn verjaardag" (droom lekker verder).
Er was een vriendje van Thabang te spelen. Hij zei: "Kijk, ik hang bovenste onder."
Er is een meisje overleden bij Beautiful gate (het tehuis waar Thabang heeft gewoond). Wat verschrikkelijk en ontzettend verdrietig. Ook voor de huismoeders die voor haar zorgden.

Thabang zag ergens dat een autodeur niet goed dichtzat, dus hij ging gauw even aanbellen bij de eigenaren om dat te melden.
De hor van Thabang kunnen we even niet meer gebruiken, ik heb een essentieel onderdeel opgezogen met de stofzuiger (ik moet dus eerst de stofzuigerzak gaan uitpluizen).
We hadden zaterdagavond een feestje. We kregen een vorkjesdiner; allemaal lekkere en bijzondere gerechten, o.a. met asperges en vis. Mmmm. Thabang mocht voor ober spelen (met Imke en Bram) en iedereen van drankjes voorzien én biertjes tappen, wat een geweldige taak, hij liep rond met een smile van oor tot oor!

Omdenken! Vrijdag met een vriendin naar “De Lastige kinderen? Heb jij even geluk”-theatershow” geweest. De voorstelling was een mix van theater, een lezing en cabaret. Herkenbaar, interessant en grappig met als rode draad: Stop met kinderen op te voeden (kinderen doen nou eenmaal geen deuren dicht, eten niet boven hun bord, hangen hun jas niet op, pielen graag lang op hun computer, etc. Hoe erg is dat?). Is er sprake van lastige kinderen of van lastige ouders? Het is kijken naar wat er niet is en wel zou moeten zijn, van een probleem een ramp maken. Denk het om! Maak van het probleem een mogelijkheid. Hoe? Door te kijken naar wat er is en wat er zou kunnen zijn (verwachtingen bijstellen), door van een gebrek een talent te maken. Nu oefenen in de praktijk ...
De volgende ochtend diende er gelijk een praktijkmogelijkheid aan. Thabang had één sok kapot. Of hij die mocht verknippen? Dat mocht wel. Hij maakte er een soort boevenhandschoen van. Ineens (!) was zijn andere sok ook kapot en die werd ook onmiddellijk verknipt. Twee boevenhandschoenen dus. Of hij die ook aan mocht naar het feest wat we 's avonds hadden. Normaal gesproken had dat van mij echt niet gemogen maar achja, wat is er erg aan, dus het mocht. Liep hij daar de hele avond trots rond met sokken om zijn handen & polsen!
Poging tot omdenken .... dat Thabang niet stout is, maar creatief en origineel is op het gebied van het uithalen van streken? Hij bedenkt steeds wat anders!
Hij heeft afgelopen week een flesje met hoestdrank leeg gedronken.

We hadden een koolmeesje in ons vogelhuisje, Thabang dacht dat 't een arend was!
Ik moest van Thabang met mijn ogen dicht mee naar boven. Dus dat heb ik braaf gedaan. Had hij een mooie tekening gemaakt en met plakband op mijn slaapkamerdeur geplakt. Er stond bij: "liefe mama, jij bent lief omdat je aadug bent! van thabang."
En op het raam hier heeft hij ook al zoiets liefs geschreven: "Voor mama van thabang. Wat ben je mooi vandaag!"
Sam´s horloge staat stil en er zit een hele grote kras op. Hij denkt dat de beschadiging komt omdat ´ie heel hard tegen zijn tanden was aan gekomen. Hoe krijg je ´t voor elkaar.
De wijzers van Thabang´s nieuwe horloge (hij heeft ´m al twee weken!) zijn ook kapot, als je beweegt dan gaan alle wijzers rond, ook die van de uren. Thabang kan toch geen klokkijken (vooral een stoer accessoire), dus het geeft niet.

Thabang: "Ik maak je bed mooi, mama, dat is nog voor Moederdag (week later)."
We zaten met ´t warme weer in de auto en Thabang zweette helemaal. Snel pakte hij mijn brillenpoetsdoek (ik heb alleen een bril op tijdens het autorijden) en veegde zijn hele hoofd ermee af (inclusief alle Vaseline die op zijn gezicht zat tegen de uitdroging). Ik vraag me af of ik ooit nog een schone bril krijg!
Thabang was aan het schilderen en zei tegen mijn zusje of ze niet uit de kleren ging? Thabang bedoelde dat ´deze verf niet uit de kleren gaat´.

Ik las in de nieuwsbrief van school dat de kinderen dinsdag ook nog vrij zijn (huh, ze hebben net twee weken vrij gehad). Ik herlas het wel vier keer, dit stond echt niet in míjn agenda! Daar gaat de 'me-time' van deze week!
Toen ik brood uit de vriezer uit de schuur had gehaald, zag ik pas later dat ik per ongeluk een pizza had opgehaald in plaats van brood.
Thabang had de zomer nog wel een tijdje in zijn bol, met de koude Pinksterdagen fietste hij hier rond met een t-shirtje en een zonnebril.
Maar het was ook tijd voor een heerlijke middag in de pyjama met een filmpje en een bakje chips.

We zijn met Thabang nog steeds niet uit de fase van het vele vragen stellen. Thabang: "Leeft een zebra in de zee?", "Hoe zwaar is de aarde?", "Trekken slakken hun ogen in als ze in hun huisje gaan?", "En hoe zit dat met naaktslakken?" en "Hebben kikkers een groene piemel?" Toen ik dat laatste nog even verder ging uitzoeken (ik heb het antwoord nog niet helemaal) via de Wikipedia kwam ik allerlei andere gekke details tegen: kikkers kennen een uitwendige bevruchting, ze maken gebruik van een zogenaamde paargreep waarbij het mannetje altijd bovenop zit. Tijdens deze reflex verkrampen de voorpoten van het mannetje waardoor hij goed vastgeklemd zit. Dergelijke wellustige mannetjes nemen het niet zo nauw en klampen soms een verkeerde soort aan, dit kan zelfs een totaal andere diersoort zijn zoals een salamander of een vis. Ook dode wijfjes die in staat van ontbinding verkeren en zelfs kluiten modder kunnen voor een geschikte partner worden aangezien.
Thabang had geoefend met het lezen van woorden. Later kwam de oppas en hij wees naar het woord 'lelijk' en toen zei hij dat de oppas lelijk was. Toen ik daarop zei dat dat geen leuke grap was, zei Thabang: "Maar dat is echt zo!"
Tweede Pinksterdag zijn we naar een open boerderijdag geweest (van Campina). Superleuk. Je kon koeien en kalfjes bekijken, nepmelken, een stormbaan doen, toetjes proeven, op een luchtkussen, melkbusheffen, spijkerbroek hangen, ijs eten en nog veel meer.
Het mooiste was dat om precies 11 uur de koeien voor het eerst naar buiten mochten ..... zulke enthousiaste ronddartelende koeien hebben we nog nooit gezien!