- Op 11 oktober was de heleboel ingepakt en konden we met z'n 11-en (ouders, zussen met aanhang en 4 kleinkinderen) vertrekken naar Chersonissos op Kreta. Wat een happening om met zoveel te reizen! Continue kijken of we compleet zijn of de gegevens kloppen of de koffers (10 stuks + ook 10x handbagage, kinderwagen, buggy, maxi-cosi) er allemaal zijn en dat niemand blijft steken bij de douane. Dat gebeurde dus wel. Bleek Nikki als mijn dochter te staan op het ticket en daarom mocht ze er niet doorheen, maar ik was er al wel doorheen en ik mocht niet terug. Na wat gedoe en gestress waren we compleet en konden we de reis voortzetten.
- Eenmaal in het vliegtuig zette mijn mooie mannetje Thabang het op het brullen, wat was hij ineens bang. Nog voor we de lucht ingingen was het gelukkig over en konden we genieten van de mooie vliegreis.
- Na de landing stapten we met een trap uit het vliegtuig. In plaats van direct een bus in te stappen was Thabang gefascineerd door de grote wielen van het landingsgestel. Hij liep er zo naartoe en aaide eroverheen (die wielen die een paar minuten eerder over het asfalt gesjeesd hadden). Er stond iemand van de veiligheidsdienst (die dit eigenlijk had moeten voorkomen), nou die man kreeg zowat een beroerte!! En ik schrok me ook kapot. Later vertelde Eric (mijn zwager) dat Thabang ook wel opgezogen had kunnen worden door de straalmotoren. Ai, ai ..... het blijft een onvoorspelbaar mannetje. En Thabang zelf had werkelijk geen idee dat het gevaarlijk was en was er het eerste half uur helemaal beduusd van.
- We kregen eerst de verkeerde kamer. Er was een ledikantje voor Thabang, maar daar past een grote jongen van 6 jaar natuurlijk niet meer in. Omdat het al 12 uur 's nachts was konden ze niets regelen, maar we kregen de volgende dag een superfijne familiekamer, perfect geregeld.
- Het park waar we zaten was geweldig! Verschillende zwembaden, cocktails (wel gek als je moeder "sex on the beach" voor je gaat bestellen), het strand, spectaculaire glijbanen, goede snorkelplekken in de zee en heerlijk eten.
- Als we ergens slapen zet ik altijd iets voor het bed van Thabang want ik wil niet dat hij eruit valt. De 1e nacht had ik dat ook gedaan. De 2e nacht had ik dat vergeten en wilde Sam niet storen. Lig ik eerst uren onrustig te slapen ("want straks valt hij eruit") en ja, hoor, slaap ik net lekker ..... hoor ik een harde knal op de grond. Viel hij met z'n knie op de harde tegelvloer. Autsj! Had ik nou toch maar ....
- Hij wist er trouwens de volgende dag niets meer van.
- Eric had trouwens nog een 'mooie' opmerking voor mij: "zelfs jouw neus past nog in onze duikbril". En bedankt!!
- Elke keer als je de kamer verlaat gaat de stroom eraf. Dus ik moest elke dag weer opnieuw de wekker voor Thabang op de juiste tijd zetten (anders roept 'ie de hele nacht of hij eruit mag)!
- We zijn een hele dag met een landrover de bergen in geweest. Wat een mooie dag! Ik kan het haast niet beschrijven. Soms zijn er van die dagen dat alles precies goed is. We hadden een geweldige gids, veel stops, interessante weetjes, olijven, Raki en zelfgemaakte kaas proeven, mooie vergezichten, we mochten geiten voeren, we hebben een gave grot bezocht (+ een mooi ritje op de ezel voor de kinderen want het was een pittige klim naar boven), een Griekse lunch, een prachtboom van 2500 jaar oud gezien, en heel veel off-road kilometers (zie filmpje)!
- Thabang greep met zijn handen in een cactus met grote stekels en dat deed helemaal niet zeer. Na een tijdje bleken er toch een heleboel minuscule prikkels in zijn hand te zitten, ze braken gelijk af als we ze wilden verwijderen. Daar heeft 'ie dus nog wel even last van gehad!
- We hebben vanuit Griekenland nog een kaart gestuurd naar Thabang's vriendinnetje Lerato. Een kaart van een ezel. En dan met de vraag: of Lerato ook een keer met Thabang ezeltje wil rijden??
- Ik heb Sam nog nooit zo dolgelukkig gezien als in deze vakantie ..... hij was non-stop blij & vrolijk. Daar waar Thabang nog gewoon zijn nukken, chagrijnigheden en mopperpartijen heeft (ik wil geen bandjes om, ik haal stiekem toch cola van het buffet, ik wil niet naar bed, ik wil 's morgens ook patat, etc) zie je dat bij Sam echt niet! Die loopt alleen maar te stralen en te genieten van alles: het zwemmen, het eten, de aandacht en het doen van spelletjes in de avond. Elke avond een ander spel; van Rummikub tot aan 30 seconds en weerwolven.
- We deden ook een keer ik zie, ik zie, wat jij niet ziet. Toen Thabang aan de beurt was en iedereen vroeg: wat zie je dan? Zegt Thabang: zwarte lucht! Had hij het al verraden, hi, hi.
- Aan het strand is het ook altijd zo genieten:
Lekker dobberen!
- Ik kreeg een leuk mailtje (ja, gratis wifi!): ik ben met mijn schilderij van Maxima en Willem-Alexander door naar de volgende ronde. Er zijn vier mensen door. De bedoeling is dat ik nu het schilderij in het héél groot (wat is heel groot, dat weet de commissie zelf ook niet) maak, zodat hij past op de uitgekozen plek in de hal van het gemeentehuis. Jeeej! Spannend!
- Het was zulk lekker weer op Kreta. Ik ben zelfs verbrand! Ik heb nu nog kriebel en zonne-allergie-bultjes op mijn rug!
- Op twee dagen waren er gave golven! Het rubberen bootje is heel wat keren omgeslagen (zie filmpje).
- Thabang: "ik vind Griekenland leuker dan Denemarken want hier hebben ze meer patat en spaghetti!"
- Voor mijn ouders hebben we als verassing een mini-feestje gehouden. We hadden een smoes bedacht en zo naar mijn familiekamer gelokt. Daar hingen de slingers, moesten ze 40 kaarsen uitblazen (want 40 jaar getrouwd), kregen ze sjerpen om (met als tekst: VIP), hebben we vuurwerk afgestoken en kregen ze een paar kleinigheidjes en een fotocollage van de kleinkinderen (op elke foto houden de kinderen één letter vast, samen het woord bedankt). Die collage werd trouwens op zaterdag een half uurtje voordat we zouden vertrekken bij mij bezorgd, precies op tijd.
- Het was niet alleen maar fijn op vakantie. Er was heel slecht nieuws. Het zoontje van een vriendin van mij blijkt een vreselijke ziekte te hebben, echt niet te geloven. Vijf jaar is het kereltje! Dit heeft me de hele vakantie dag en nacht beziggehouden. En dan is Griekenland ineens heel ver weg! In een Grieks kerkje hebben we alledrie een kaarsje aangestoken!
- We hebben op vrijdagochtend een bezoek gebracht aan het aquarium in de hoofdstad. Gaaf! Met megagrote haaien!
- Toen we aansluitend nog even een winkeltje ingingen en daarna op Sam en Eric wachtten, bleek Thabang een dino speeldier te hebben gestolen! Oh! Toen ik dat zag ..... Thabang wist niet hoe snel hij het weer terug moest brengen!!
- Het eten, tsja wat zal ik daar eens over zeggen. Als je 'all inclusive' hebt is dat wel een issue. Drie keer per dag een groot buffet met lekkers (en minder lekkere dingen). En dat vraagt nogal wat zelfbeheersing! Je ontkomt er niet aan dat je méér eet dan normaal. Terwijl ik normaal als ontbijt een bakje yoghurt eet is dat nu toch echt meer! Bijvoorbeeld 2 klein bruine broodjes, 1 croissantje met chocoladepaste natuurlijk, een plakje cake, een eitje, wat vers fruit en dan daarnaast nog een bak yoghurt (met honing).
- En dan 's middags al die meters met toetjes! Mensen die me goed kennen ..... daar kan ik toch niet omheen lopen!
- Zegt mijn vader op de 4e avond: "of ik me straks in Nederland ga aanmelden bij de Weight Watchers!" Oho!!
- Thabang vond het vooral interessant dat hij alles tot zijn beschikking had. Er moest dus ook overal peper en zout op (druiven, meloen, etc). Jakkes!
- Ondanks de midden-in-de nacht-reistijden verliep de terugweg prima! Thabang heeft goed geslapen, zelfs STAAND (zie foto).
- Zondagochtend om half 5 waren we terug! En zodra we terug waren en eindelijk ons eigen bed konden opzoeken begon het gedoe. Ziek! Sam en ik waren de klos: buikloop, overgeven (Sam kon de wc niet halen en dus lag het op de trap en tegen de witte muur). Dus van slapen kwam niets. En daarna was Thabang alweer wakker en was slapen voor mij er niet meer bij. En dan drie koffers en handbagage uitpakken, mail beantwoorden, wassen (ik was wel vergeten de zakken van de jongens te legen dus daar kwamen nog heel wat Griekse kiezels uit de wasmachine rollen), de vis van het logeerpartijtje bij Nienke ophalen, de post lezen, weekbrief naar ouders van school versturen, etc, etc. Het viel heus niet mee!
- Mijn zus Judith en mijn vader hadden trouwens precies hetzelfde!
- Gelukkig was het maar een 1-dags-virus en zijn we weer helemaal normaal! (en ik hoef nu ook niet meer naar de Weight watchers ;-)
Geweldig geschreven! Mooi dat jullie zo genoten hebben!
BeantwoordenVerwijderen