Nog twee weken en dan is het zomervakantie, het echte aftellen is begonnen, Thabang zet elke dag een kruis op de aftelkalender.
Ik had met één gratis lot in mei meegedaan (van de Bankgiroloterij) en had daar laatst 4 Apenheulkaarten mee gewonnen. Nu is er op dat lot weer een prijs gevallen. Een cadeau naar keuze. Dus we mogen een keer een kasteel bezichtigen. Twee dagen later krijg ik weer een mail, u heeft kaarten gewonnen voor de Grandprix in Zandvoort. Hoezo kan je op dat lot telkens weer wat winnen? Ik vind het prima, het cadeau voor Thabang's verjaardag is dus al binnen! Als ze maar niet denken dat ik nu lid ga worden van die loterij ofzo.
Sam moest voor een controle naar het ziekenhuis. Precies midden op de morgen, dus de hele dinsdagochtend vrij, wat heeft 'ie daar van genoten. Over een jaar moet Sam weer terugkomen. Na de controle hadden we wel ijs en cappuccino verdiend, vonden we. Grote zus (zij werkt in het ziekenhuis) kwam ook nog even langs.
Thabang met z'n opmerkingen: "Waarom zit jou keel vast aan jouw borsten?" en "Heet dat een borstbeschermer?" (bh)
Vorige week hadden we op school vossenjacht. De kinderen van groep 7 en 8 zijn dan de vossen en de rest van de kinderen zoekt ze dan op. Ik mocht met het groepje van Thabang helpen! Dus samen op zoek naar Sam. En dat is gelukt! Sam was een ondeugende hond. En ook alle andere vossen hebben we gevonden (meer dan 50).
's Avonds was er het pleinfeest. Voor een goed doel koop je dan een knipkaart en dan kan je allemaal spelletjes doen. Sam moest helpen met de grote sjoelbak en ik mocht de grabbeljurk aan! En natuurlijk hebben we voor het goede doel (en een beetje voor onszelf) patatjes gegeten!
Sam deed mee met de loterij en hij won een prijs! Damesparfum om precies te zijn, hij werd er rood van! Dat wil je echt niet winnen als al je vrienden erbij zijn!
Thabang had een prijs (een tractor) gewonnen met spijkerbroek hangen! Knap!
Sam zat samen met z'n vriendje de atletiektrainer te klieren, moesten ze allebei een strafrondje rennen!
Ik had ramen gewassen ..... er vloog gelijk een vogel tegenaan!
Zaterdag wilde Thabang slalommen om de witte strepen op het fietspad (waarvan ik al 1000 keer heb gezegd dat 'ie niet van die scherpe bochten moet maken). Dat ging niet goed en hij is vreselijk hard van de fiets gevallen. Dan hoor je die klap en kom je er aan en zie je overal bloed, vooral de mond. Ook de vellen hingen erbij op zijn handen. Hij laat zich goed troosten en heeft zeker de daaropvolgende drie uur op de bank mét deken doorgebracht. Arme ziel! ("Mam, wat is een arme ziel?", vroeg Thabang, toen ik dat hardop had gezegd)
Vrijdagavond had ik een teamuitje. Wat heb ik gelachen! Ik had er een zere buik van. We gingen met zes versierde Toek-toeks racen over de Holterberg. Er was een flinke route uitgezet. De accu kon dertig kilometer mee. Dat bleek dus niet genoeg (we reden telkens verkeerd). En tig rondjes rotonde natuurlijk. Er zijn later twee vervangende Toek-toeks gebracht. En wat was het koud, brrrr. Daarna lekker barbecuen bij Woody's in Holten.
Afschuwelijk, maar Thabang vindt Teleshop/Tellsell programma's leuk om te zien! Vooral buikspierapparaten doen het goed!
Zondag was 't Vaderdag. Elk jaar ben ik er toch even extra dankbaar voor dat ik dat samen met mijn eigen papa kan vieren. Voor Thabang is dat anders, want waarom hebben alle kinderen uit zijn klas wel een vader hier en hij niet? Toch hebben we het er wel over. Hoe zou zijn Afrika vader er uit zien? Zou Thabang die spierballen van hem hebben? Houdt hij van auto's? Werkt hij? Maakt hij net zoveel grapjes? Mist hij Thabang? Of leeft 'ie niet meer? De antwoorden heb ik niet, maar we kunnen 't wel bespreken.
Thabang heeft de juf gevraagd of hij iets mag maken voor opa en heeft Vaderdag spontaan gebombardeerd tot Opadag! Prima oplossing!
We zijn nog heel even met mijn ouders en zus en zwager naar de kermis in Mariënheem geweest. Mijn vader ging met ons mee in een duizelingwekkende attractie, stoere actie! En mijn moeder mee in de botsauto's. Daarna pannenkoeken gegeten in Olst. Erg gezellig!
Thabang sprong daar nog over een sloot, precies met zijn hand in de hondenpoep! Die hij vervolgens zeer duidelijk had afgeveegd aan zijn broek! Mijn zus was vast even wat minder blij dat Thabang bij hen in de auto zat!
Twee agenten kwamen langs om het proces verbaal van de inbraak te brengen. Ik had ouderavond en ik was er niet, dus mijn moeder had open gedaan. Sam heeft hen verteld dat er toch wat weg was (geld en portemonnees). Dus agenten weer terug naar het bureau om de tekst aan te passen en om 21.45 uur kwamen ze terug met de gewijzigde aangifte. Het stond zelfs nog in de krant afgelopen week! Helaas klopt dat 'vooralsnog niets vermist' niet meer.
Een van die agenten was trouwens wel erg leuk.
Ach, ik heb geen haast, ik las laatst dat een man van 103 jaar nog getrouwd is, dan heb ik nog even.
En toen was het tijd voor ons jaarlijkse modderbad! De Reggesurvival. Een prachtig evenement. Lekker vies worden dus. Thabang heeft de 'ienimini run' gedaan (ik ook). Helaas waren de rioolbuizen meer geschikt voor de kinderen en minder voor de volwassenen die verplicht mee moesten! Op de hurken zo'n 20 meter onder een straat door in een buis en op ellebogen als een slang vooruit kronkelen, ik kwam er werkelijk bijna niet meer uit! Gevolg: veel spierpijn, een paar flinke schaafwonden en wel hele vieze kleren (én geur). En ik ben mijn schoenzool verloren!
Sam deed de 6 kilometer met z'n vrienden, heel knap ..... ik moest soms zelfs even flink fietsen om ze bij te houden!
Er stond niet voor niks achter op de T-shirts: "nie huuln, sjouwen!"
Thabang herkende me niet eens met sportkleren aan ..... "Mam, wat zie je er anders uit!"
Na afloop lekker door de wasstraat, met warm water!
Ineens was ik Thabang kwijt! Zat 'ie heerlijk in de hottub! Dat was alleen maar voor kinderen die sponsorgeld hadden binnen gehaald voor Unicef, maar Thabang dacht daar duidelijk anders over! (wist hij veel)
Met het regenachtige weer doen we allerlei spelletjes binnen! Voetje van de vloer of verstoppertje.
Handig als je je verstopt achter het douchegordijn en je telefoon in je broekzak je verraadt omdat je net op het verkeerde moment een whatsappje krijgt! Ik was er gloeiend bij.
Of dat Sam in zijn kledingkast op een kledingplank gaat zitten .... 'krak' zei de plank en de hele inhoud van de kast lag ineens verspreid over de vloer.
En we betrapten Thabang met water! Hield hij z'n gloednieuwe Freek Vonk album met meer dan 120 dierenplaatjes onder de kraan. Poehee. Thabang: "Ik wist niet dat 'ie niet tegen water kon!"
Moet ik dan alles uitleggen? Grrrr. Opvoeden valt niet mee!
Ik was bij de bieb en daar kwam ik Sam tegen, toevallig, hij was er met school.
Sam had met een klasgenoot afgesproken om deodorant mee te nemen naar school ..... heel belangrijk!
Thabang had afgelopen woensdag een generale repetitie van de gym. Dat ging helemaal niet zoals het moet, hij deed vier keer dezelfde sprong op de trampoline (i.p.v. een streksprong, spreidsprong, halve draai en een salto). Zaterdag was de echte uitvoering met honderden mensen publiek (inclusief oma, opa, Sam en ik). Wat vond Thabang het spannend, hij praat dan niet en is in zichzelf gekeerd. Maar wat ging het fantastisch, hij vond het prachtig! En hij deed het nog bijna helemaal goed ook. Het ging trouwens over the A-team, ik had hem bijna als BA aangekleed, maar toch maar niet .....
Thabang op de brug.
Thabang en ik zaten in de auto. We kwamen bij een gevaarlijke rotonde en toen ik daar net aan dacht, zagen we voor onze neus een aanrijding. Een fietser werd geschept. Dus auto aan de kant en gelijk kijken hoe het met de fietser ging die op straat lag. Komt er zo'n oud mannetje uit de auto aanstrompelen. Het meisje had niets. Gelukkig.
En deze week stond ik bij de Trekpleister, had een oud mevrouwtje voor mij stiekem snoep zitten eten in de winkel en de kassajuffrouw sprak haar daarover aan. Toch wel raar dat zo'n oude dame dat doet.
Ik kwam de onderstaande foto tegen van het tehuis van Thabang uit Lesotho. Mooi om te zien dat al die kinderen plezier hebben!
Ik had net een eierdoos rood geschilderd voor in mijn klas. Gooit Thabang mijn lichtblauwe jas er bovenop. Dus maar weer een wasje draaien.
En Sam moest een paar keer niezen, loopt hij naar de keuken voor een stukje keukenrol, moet hij ineens weer niezen en knalt hard met z'n neus op het aanrecht. Hij moest er flink van huilen.
Onze neefje Stef is 4 geworden, dus feest! Lekker taart eten, op het springkussen en Stef had een échte motor gekregen! Met schakelen en gas geven enzo. Dat lijkt Thabang ook wel wat. Hij mag 'm binnenkort eens een keer proberen.
Sam met nichtje Nikki.
Thabang en Sam waren zondag op Sam's kamer aan het spelen. Wat ze dan allemaal uitspoken dat weet ik niet, ik was in ieder geval niet welkom. Er hing een groot plakkaat op deur: "Niet binnen komen behalve voor eten!" en dan doorgekrast: "laat ons met rust."
Zaterdagavond moest mijn moeder een kerkdienst doen in de buurt. Met een Oegandees kinderkoor. Thabang moest dit keer dus wel mee naar de kerk. Begon de dienst bijna ..... moest Thabang om 1 minuut voor 19 uur naar de wc, dus snel de kerk weer uit voor het plegen van een plasje en weer rennend de kerk in. Verder ging het best prima! Hij mocht zelfs op de banken staan om het beter te bekijken. Wat prachtig hoe die meiden en jongens zingen en bewegen, heel mooi en krachtig! We waren helemaal onder de indruk.
Thabang: "Zie maar dat ik niet te lang in de zon gelegen heb, die zijn ook allemaal bruin!!"
Sam kreeg de uitslag van de entreetoets van de Cito. De totaal score is in percentiel, alle resultaten worden vergeleken met de leerlingen in de rest van Nederland. Dat gaat van 0 tot 100, waarbij 50 het gemiddelde is. En Sam heeft het zo ongelooflijk goed gedaan. Hij had een totaalscore van 98 (op sommige onderdelen zelfs 99). Hoe kan dat? Dat is zó ver boven gemiddeld, zo ontzettend knap! Méér dan trots ben ik!!!
Sam heeft gelukkig geen wormen meer, maar nu had hij ineens een teek in zijn bovenarm, hij heeft 'm zelf verwijderd!
En ik fietste onder een boom door en wat denk je? Voelde ik ineens een natte flats op mijn hoofd. Zit er dus precies een vogel te kakken op MIJN hoofd. En dat je dan even voelt en dat je vingers dan onder de drab zitten. Ik had net mijn haar gewassen. Gets.
Thabang en Sam hadden dinsdag op school de doorschuifochtend. Ze mogen dan een kijkje nemen in de groep waar ze volgend schooljaar in terecht komen. Thabang naar groep 3 en Sam naar groep 8! Thabang had z'n eerste woordje geleerd: 'ik'. Heel speciaal! En Sam krijgt voor het eerst een meester, eindelijk, hoe leuk is dat! Dat zit wel snor!
Thabang riep toen we aan het fietsen waren: "Kijk, ik fiets met mijn ogen dicht!" Gevolgd door een krassend en schurend geluid van wielen tegen de stoep en boem, daar lag Thabang in de struiken. Hij had zelfs bloed aan zijn been. Ik kon amper mijn lach inhouden; Thabang met z'n gekke fratsen.
Sam kan er ook wat van ..... hij schopte per ongeluk een bal over mij heen tegen een muurtje, om precies te zijn tegen het vogelhuisje wat aan die muur hing, dat vogelhuisje kwam naar beneden en die viel dus op mijn hoofd. Au.
Ik had een beoordelingsgesprek op school. Dit ging super en ik heb een 'goed' gekregen! Ik ben er heel blij mee, ik zit zo op mijn plek als kleuterjuf!
Sam en Thabang kregen de schoolfoto's mee naar huis. Op die van Sam moesten we iets langer wachten, hij was ze eerst kwijt ("ik weet zeker dat ik ze in mijn tas heb gedaan)", maar ze lagen gewoon nog op school.
Ik heb er wel stukken van afgesneden, ze zaten zo tuttig met hun handen over elkaar!
Na dat goede gesprek met de juf van Thabang, de prachtigste score van Sam op de entreetoets en mijn mooie beoordelingsgesprek reed ik donderdag helemaal euforisch (met een big smile) naar huis. Heerlijk gegeten en bijgekletst met de jongens. Wil ik Thabang netjes om 19 uur in zijn bed leggen ...... de hele bovenverdieping overhoop: ingebroken! Vreselijk. Kleding, spullen uit Lesotho, make-up, dozen, alles uit de kasten (zelfs een 'my first sony radio' was tevoorschijn gehaald)! Er is gelukkig niks weg, er is hier écht niets te halen (groot gelijk dat ze die lelijke oude iPad 1 niet wilden hebben). Buren gecheckt, politie gebeld en een kwartiertje later alles besproken met de twee agenten. Thabang vond het wel stoer dat er politie in huis was, Sam vond het spannend (en was vooral blij dat hij de deur goed op slot had gedaan). En ik? Ik had er een vreselijk zere buik van. En zo geen zin om die rommel boven te gaan opruimen.
Het waren waarschijnlijk drie mensen (1 vrouw en 2 mannen), Iemand had ze verdacht zien rondlopen en ze hadden overal naar binnen lopen gluren. Wat hebben ze gedacht? Dat mijn nieuwe stoelen van echt design zijn ofzo? En dat er meer te halen valt?
Inmiddels gaat het weer prima hier, spullen gewassen, huis opgeruimd en van de schrik bijgekomen. Alleen kwam Thabang er zaterdag achter dat z'n net nieuwe Planes-portemonnee weg is (met zijn allereerste geld erin, had hij van opa gekregen voor het onkruid weghalen). Ook de Pokémon-portemonnee van Sam is verdwenen en de spaarpotten zijn leeggehaald. Hoe triest is dat! Thabang moest er van huilen. Totaal is het waarschijnlijk ruim 100 euro. Wie steelt er nou van kinderen? Heel zuur. Dat vind ik het allerergst.
Gelukkig zijn er zulke lieve mensen om ons heen! Mijn ouders die gelijk klaar stonden, mijn zus wil de inhoud wel betalen, mijn andere zusje nieuwe portemonnees kopen, er was al iemand die kosteloos politie-keurmerk sloten wilde plaatsen, de jongens kregen een leuke kaart met allebei een pakje Hubba bubba kauwgom opgestuurd, bij de buren stond er een extra wijntje klaar (mét aardbeien erin), ik kreeg 20 euro in mijn hand gedrukt voor in de spaarpot van de jongens en er stond een pot met viooltjes bij de voordeur.
Nu maar hopen dat het nooit weer gebeurt, heb ik toch liever de 'boevenstreken' van Sam & Thabang!
De weken vliegen!! Handig, want dan is het snel zomervakantie!
We kregen op school bezoek van de onderwijsinspectie, iedereen was wel een beetje zenuwachtig. En de school heeft weer een basisarrangement gekregen (voor ons het hoogst haalbare). Blij! We werden vrijdag getrakteerd op heel veel taart om het te vieren, mmmm!
Sam pakte een paar seconden de step van Thabang af. Nou, dat heeft Sam geweten! Verkeerde moment uitgekozen. Thabang was ontroostbaar en bleef maar huilen, huilen en nog eens huilen, hij kon niet eens meer eten. We waren er alledrie verdrietig van.
Ik had bijna een heuse pedagogische zonde begaan! (ook vast niet de eerste) We moesten afgelopen zondag naar de 1e Communie van de dochter van een vriendin in Oldenzaal. Sam en Thabang moesten dus meer dan anderhalf uur in de kerk zitten. Ik heb nog wat oppas proberen te regelen voor Thabang maar dat is niet gelukt (tenminste niet daar in de buurt zodat hij wel mee kon naar het "after-feestje"). Dus ik was van plan om Thabang gewoon mee de kerk in te nemen. Ik dacht, voor één keer beloof ik hem gewoon geld, 50 cent ofzo. Ik wilde hem gewoon omkopen! Dan zal hij zich vast netjes gedragen. Erg. Hoe diep kan je zinken? Gelukkig kwamen we er bij toeval achter dat mijn buurvrouw net daar in de buurt moest zijn/werken als de kerk is afgelopen. Zij kon hem dus na de kerkdienst naar Oldenzaal brengen. Opgelost. Poehee, hoefde Thabang toch niet mee de kerk in! Het feestje was erg leuk. Thabang noemt het trouwens: 'de co-mummy doen'.
Sam had een mooie nieuwe (dure) broek (want Sam houdt ze over het algemeen tegenwoordig heel). Helaas was daar zijn fiets-sleutelhanger met een scherpe ijzeren punt waar hij telkens met zijn broek/been tegenaan ging. Nu een broek met gaatjes en halen! De sleutelhanger is natuurlijk per direct verwijderd!!
In mijn klas weten ze wel wat lieveheersbeestjes eten: patat!
Wat stond er ineens op mijn lijstje? Deo kopen voor Sam. Hij wordt grooooot! (en de deo kietelt volgens Sam)
Zaterdag was het heerlijk weer. Lekker buiten gespeeld en gespetterd. En daarna rondgefietst. Als we vertrekken fietsen we hier altijd eerst een klein stukje over de stoep. Steekt Thabang ineens zijn been uit, precies tegen het prachtig gevormde ronde buxus-bosje van de mooiste tuin van de straat! Onee! Zou iemand het gezien hebben? Ik durfde niet te kijken of de buxusbol beschadigd was. En natuurlijk was ik boos. "Hé, waarom doe je dat nou?" Ondertussen flink mijmerend over een oplossing gingen we verder op de fiets. Na het genieten van een ijsje op een terras en een bezoek aan de crossbaan kwamen we weer thuis. Thabang moest zelf maar gaan aanbellen bij de desbetreffende buurman en zeggen dat hij het bosje geruïneerd had. Verlegen (en met bibbers) belde hij aan. En vertelde wat er was voorgevallen. De tranen brandden in z'n ogen. De buurman vond het goed dat Thabang het was komen vertellen en hoopt dat 'ie het nooit weer doet (ik ook).
Thabang: "Eten we ontplofte aardappel?" (gepofte aardappel)
Maandag moesten Thabang en Sam overblijven, want ik moest mee op schoolreisje met mijn eigen groep 1! Naar de kinderboerderij in Holten. We hadden droog weer en wat hebben de kinderen het leuk gehad. We hebben ook nog een rondje met de huifkar gemaakt.
Misschien gaat de jongensgym wel stoppen, er gaan wat jongens af en er komt niks bij. En ze willen Thabang zo graag bij de selectie! Maar hoe dan? Op vrijdagavond van 18 tot 20.30 uur is de aller-onmogelijkste tijd die kan hebben in een week zoals Thabang die heeft! Op maandag, dinsdag en woensdag en in het weekend heeft Thabang het best rustig, maar de donderdag en vrijdag zijn erg lang en slopend. Moet hij dan op vrijdag om 07.00 uur naar de voorschoolse opvang, dan naar school, dan naar de BSO, tussendoor ergens warm eten? en dan nog naar een zware turntraining? Zielig. En dan ligt 'ie ook veel te laat in bed. Zucht.
Sam heeft de Avondvierdaagse met succes gehaald! Supertrots ben ik op 'm! Want 10 kilometer lopen is soms best pittig! De laatste avond heeft mijn moeder meegelopen. Het was zo vreselijk warm dat je je kon laten natspuiten door brandweermannen, dat vond Sam toch wel het leukst!! Samen met mijn vader hebben we ze ingehaald. We waren precies op tijd thuis, direct daarna barstte het onweer los!
Tsja, en toen kwam Sam zaterdag ineens aanlopen met de mededeling: "Ik heb wormen." Na o.a. Google-onderzoek blijkt het om aarsmaden te gaan, witte kronkelende en ronddartelende wormpjes van ongeveer een centimeter. Jak. En daar kom je dan achter als nét de drogisterijen en apotheken dicht zijn. Ik heb zelfs de Albert Heijn nog gebeld of ze toevallig een wormenkuurtje verkopen. Helaas. Wachten tot maandag dus. En extra letten op hygiëne!
Komt hij later ook nog met een artikel uit de "Zo zit dat" over giga-gore-gerechten. Dat mensen schapenkop, tonijnenoog, verschimmelde eieren of Casu Marzu eten, dat laatste is een kaas uit Italië die zolang wordt bewaard dat de kaasvlieg er eitjes in legt. Als de larven uit die eitjes zijn gekomen, eten ze die kaas op. Maar ze poepen het maaltje ook weer uit en dat is dus die superzachte kaas. Brrrrrrr, wat smerig!
We reden afgelopen zondag heerlijk rond met open dak! Thabang had een perzik gegeten en wilde de pit in de berm gooien, gooide hij tegen het gesloten raam (hij dacht dat het raam open was). Die ketste natuurlijk hard terug. Wat moesten we lachen!
Waterpret:
Thabang: "Waarom is mijn tong nat?"
Kreeg ik ineens vorige week een uitnodiging voor een extra oudergesprek voor Thabang (de normale 10-minuten-gesprekken zijn pas over drie weken). Dat kan niet veel goeds betekenen. Dus met een beetje knikkende knieën vertrok ik naar het gesprek met de leerkracht (ik heb al ruime ervaring opgedaan met gesprekjes;-) Maar het gaat gewoon hartstikke goed met Thabang!! Fjiew! Ik stond zo weer buiten. Hij moest alleen niet zoveel handstandjes meer doen in de klas!