Update

• De weken vliegen om.
• Zaterdag met mijn moeder en Thabang naar de kinderboerderij geweest. Dit was een bijzondere ervaring voor Thabang, hij vond het maar gek. Hoewel een konijntje aaien toch best leuk was.
• Thabang had nauwelijks interesse voor de televisie, maar hij kijkt nu elke dag om half 10 naar de Teletubbies (ik heb dan 20 minuten om even wat dingetjes alleen te doen). Jammer dat er deze week een vakantieprogrammering was, geen Teletubbies, wel een driftbui omdat ze er niet op waren en meneer neemt geen genoegen met een `kan ik niks aan doen` van mijn kant!
• Het consultatiebureau was dinsdagochtend om 9 uur bij ons op bezoek om kennis te maken. We moeten nog even bekijken wanneer we het volledige inentingsschema gaan inhalen.
• Thabang heeft ontdekt dat als hij in zijn neus peutert, Sam gaat lachen, dat is leuk! Het gevolg is dat Thabang de halve dag met zijn vingers in zijn neus zit!

• Afgelopen zondag was Thabang zó ziek, hij had 's morgens om 7 uur al 40,2 graden koorts! Slik! Ik vond het maar niks om mijn mannetje zo te zien. Hij heeft veel geslapen en tussendoor moest ik steeds zijn hand vasthouden. En als het iets beter ging probeerde hij een glimlachje te laten zien, de lieverd. 's Avonds om 7 uur zat hij helaas alweer op 40, 2 graden koorts en heb ik mijn zus, de arts, toch maar even gebeld. Gelukkig heeft hij heerlijk geslapen en kwam de volgende dag weer helemaal in topconditie het bed uit rollen! Heel apart!
• We zijn op mijn werk in Hengelo geweest ..... leuk om mijn collega's weer even te zien (en nog niet te hoeven werken) en om op beschuiten te trakteren natuurlijk.
• Ik heb een klein badje van zolder gehaald, nog meer spetterplezier. Bij het leeglaten ging er iets mis en het water liep zo de gang in .....
• Toen de auto voor de APK moest (in Enter) gingen wij even boodschappen doen. Het was bij de eerste winkel al raak .... kakka doen! Nergens een wc te vinden natuurlijk. Uit nood maar luiers gekocht en die buiten omgedaan.
• Deze week hebben we met scheerschuim gespeeld, goed voor de motoriek maar vooral voor de lol!

• Thabang heeft weer iets nieuws bedacht. Hij doet net alsof hij een hondje is en dan plast hij tegen me aan (met z'n pootje omhoog, hij heeft Mungo goed geobserveerd), ik stuur hem dan voor straf op een kleedje en hij ligt dan helemaal in een deuk (ik ook de eerste paar keren, na 20 keer vond ik het wat minder grappig worden).
• Iedereen die door onze straat loopt, fietst, of met welk vervoermiddel dan ook krijgt een hartelijk hallo te horen gevolgd door het woord buurvrouw .... iedereen is de buurvrouw!
• Zaterdag gaan we met mijn ouders, zussen, aanhang en neefje op wintersport, alles is ingepakt, zo nog even cakejes bakken, en dan zijn we er helemaal klaar voor! Ik ben heel benieuwd wat Thabang en Sam ervan vinden (ook Sam is nog nooit op wintersport geweest). De komende week dus een weblogvrije-week!  (hoewel zus en iPad gaan weer mee).
• Sam zei gisteravond dat hij de meeste raten (raad/adviezen) van de skileraar op zal volgen en er misschien eentje naast zich neer zal leggen, duh!

Wij zijn winterklaar!

Thabang's vriendinnetje

Thabang had een vriendinnetje in het tehuis en ze komt aanstaande zaterdag met haar papa en mama naar Nederland! Helaas kunnen we die dag niet naar Schiphol, maar we gaan haar vast snel zien. Ze heet Lerato en we lezen dagelijks op een website over haar belevenissen in Lesotho. Er staan ook heel veel foto's op en Thabang roept minstens 10x per dag dat hij Lerato wil zien. Dit was er afgelopen week te lezen: 

Daarna maakt Lerato nog een kaart voor Thabang, haar vriendje uit het kindertehuis die sinds begin januari in Nederland is. Ze kleurt, schrijft en plakt en knipt, envelop eromheen en morgen gaan we de kaart op de bus doen.

Dan wil ze filmpjes van Thabang zien, we zoeken de site op en Lerato heeft de grootste lol en roept tegen Thabang hallo!!!
Maar oh, wat een slechte invloed heeft Thabang op onze voorbeeldige dochter (;-)) hahaha!! Na het bekijken van de filmpjes doet ze alles na …… ze blaast een ballon op en gaat er irritant op zitten bijten, in bad drinkt ze van het badwater en aan tafel gooit ze malk over dr bord en roept: niet doen Thabang!! Marije, wil je niet meer van die ondeugende filmpjes plaatsen?? Hahahahaha!!!! Lerato vindt het filmpje waarop Thabang zingt heel erg leuk, ze zingt vrolijk mee! Wat zal ze het leuk vinden om hem straks weer eens in het echt te zien!

Je kunt ook alleen dit filmpje laten zien, Connie!

Hier nog een paar andere (sorry!):

Slideshow van onze reis naar Thabang

In Lesotho konden we niet zo goed foto's plaatsen .... hier wel:

Create a photo album

Carnaval

Afgelopen week

• Thabang was de afgelopen week 2 keer een beetje ziek. Vast Nederlandse griepvirussen te pakken!
• Ik heb foto's laten afdrukken ....... honderden!! Nu nog inplakken!
• Wat is Thabang een knoeipot. De eerste dag in Nederland was ik al klaar met omgevallen bekers en heb ik de overstap gemaakt naar een anti-lek-tuit-beker (die niet anti-lek is). Toch probeer ik Thabang bij het eten wel uit een gewone beker te laten drinken. Ik zit er bovenop, dus geen geknoei zou je denken. Maar het is elke dag: flats, melk of water over de kleren en op de grond (en dan kan Mungo wel ineens heel rap uit z'n mandje komen!). Deze week presteerde hij het om te klappen (voor zichzelf nog wel) met een beker in zijn handen, grrrrr! 
• Thabang heeft zo'n lekker bruin kleurtje. Het nadeel is dat ik naast hem permanent bleek lijk (lijkbleek).
• Ik heb ontdekt dat Thabang een "schoenenfetisj" heeft: het liefst loopt hij de hele dag op allerlei verschillende schoenen, geen paar gaat aan hem voorbij: sloffen, laarzen, klompen, slippers, etc. De maat doet er niet toe (mag ook van Sam of van mij zijn).

• Thabang zegt bij het wassen van z'n handen (na élk toliletgebruik): "niet zo hard". Omdat ik al zeven weken bij elke handenwasbeurt dat ene zinnetje zeg als hij de kraan opendraait .... hij denkt vast dat dat het woord voor kraan is!
• We hadden er deze week ook een off-day bij zitten. Thabang en ik waren vervelend en snel geïrriteerd. Aan het eind van de dag waren we allebei boos op elkaar. Toen we het weer goed wilden maken, gaf hij zijn hele diner over op mij! En bedankt, hé!?
• We hebben verschrikkelijk gelachen toen Sam z'n goocheldoos tevoorschijn haalde. Sam heeft alle trucs op Thabang uitgeprobeerd! Nepsnot, overgeefsel, namaakhondendrol (waarbij Thabang's wijsvinger naar stoute Mungo ging), een kakkerlak in zijn drinken, bloedende vinger, etc, etc. Hilarisch!! Thabang kon er de humor gelukkig wel van inzien.
• Het is overduidelijk dat Thabang in de "ik zeg nee fase" zit. Alles is nee. Je mag in de buggy gaan zitten. Nee. Dan gaan we zo de kleren aandoen. Nee. Ga je jas maar even pakken. Nee. Zullen we een boekje lezen. Nee. Wil je een koekje? Nee. We gaan Sam ophalen. Nee. Enzovoort! Thabang ligt mooi op schema met zijn drammende peuter-fase & peuterpubertijd!!
• Hij steekt trouwens ook nog van alles in de mond .... even een hondenbrokje proeven, autowieltjes, blokken, etc. En aan de wasbak te zien, is hij die ook nog telkens aan het aflikken (omdat hij meestal onder het eten naar de wc moet vind ik op de wasbak resten eten terug).  
• Hier nog een filmpje:

Je zult je dag niet hebben en dan met zo'n stel aan tafel zitten .......

Valentijnsdag!

Voor mijn twee hartenbindertjes!!!

Voor Sam:

Soms zou ik je wel vast willen houden, het gaat zo snel allemaal. Je bent al zo groot en de allerliefste die ik ken! En sinds kort ben ik dubbel zo trots, omdat je zo'n leuke grote broer bent! Ga zo door, Sam!

Voor Thabang:

Zij heeft je gedragen

zolang zij kon

ik draag je nu verder

zolang je dit nodig hebt

ik ben je moeder

en jij .... mijn kind

mooier dan mooi, liever dan lief!

Thabang's eerste feestje

Zondag was het zover! Het eerste feestje van Thabang. 

Er waren meer dan 80 mensen naar Hellendoorn gekomen, om in de Sagenschuur van Schuilenburg, Thabang in het echt te zien.
Thabang vond het allemaal prima en ging lekker zijn eigen gang! Wat een indrukken zijn het toch allemaal voor Thabang.
Sam vond zo'n groot feest nogal spannend en was 's morgens nauwelijks in de hand te houden van enthousiasme!
Het was een hele leuke middag. En ik maar denken dat als we het buiten de deur houden .... we niets hoeven te doen. Nou, een hele auto volgeladen met cadeautjes, die we deze ochtend pas hebben uitgepakt!
Thabang heeft niet echt interesse in de cadeautjes (ik schat in dat dat over een jaartje wel anders is). Er zat echt van alles bij: Thabang's naam in zeepjes, boeken, memory van foto's, auto weetjes kwartet, geld, een welkom-in Holland-pakket, een mooie spaarpot, een complete Bosch slagboormachine-set, een schilderij, bonnen, een zelfgebakken taart en nog veel meer! En Thabang loopt de hele tijd al op z'n nieuwe klompen, ha, ha! We zijn veel te verwend natuurlijk!! En ook heel dankbaar dat we dit zo samen kunnen vieren!

Update

• Toen Thabang de eerste sneeuw naar beneden zag komen kon hij alleen maar roepen: sneeuw, sneeuw, sneeuw, sneeuw en sneeuw!
• Als Thabang iets 'geks' doet, zegt 'ie ..... foto maken! Hmmm, lijkt me niet helemaal de bedoeling.
• Mijn eerste dag zonder Thabang zit erop. Ik had een studiedag over autisme. Heel interessant, maar ook heel fijn om weer naar huis te gaan!
• Thabang lijkt een vrolijk mannetje, maar hij is natuurlijk niet alleen maar vrolijk en blij! Hij laat van alles zien: van heel lief tot enthousiast, boos, chagrijnig, verdrietig, moe en hij heeft ook echt een paar dagen wat minder lekker in zijn vel gezeten.
• Met vingerverven wordt vooral de zwarte verf ook even op smaak getest ... dat levert een paar zwarte tanden op!

• Als je boodschappen doet met Thabang in de buggy, dan moet je rekening houden met de 'spanwijdte' van zijn armen, in winkels steekt hij ze uit en raakt alles aan wat hij tegenkomt (rijen shampoo's, potjes, spuitbussen, hij trekt aan alle kleding). Dus winkels worden in het vervolg gekeurd op wc én brede doorgangen.
• Thabang vindt alle lampen en alle auto's mooi! Zelfs de allerlelijkste lamp die ik ken of een Opel Manta, ieks.
• Thabang lijkt weinig last te hebben van de kou. Hij kent wel het woord koud, gevolgd door brrr. Omdat hij de r nog niet uitspreekt: koud, bllll! Thabang krijgt ook gezonde rode wangen en een rode neus als we na het schaatsen aan de warme chocolademelk zitten.
• Koud, koud, ik niet! Ik ben al weken oververhit en heb zelfs geschaatst zonder handschoenen! Terwijl ik het nooit zo warm heb, geen idee hoe het komt!?
• We brengen wat minder tijd op de wc door, dat gaat vast goedkomen. Jammer dat als Thabang net onder de douche staat of halverwege het eten ineens "kakka" moet doen.
• Ik weet zeker dat onze postbode nog nooit dagelijks zo'n enthousiast kereltje heeft gezien .... elke dag sprint Thabang naar de voordeur! Post, post. Ik ben vaak niet meer zo blij met de post. Wat een papierwinkel moet ik toch telkens invullen (van progressraportages naar Lesotho, zorgverzekeringspapieren, contract kinderdagverblijf, aanvraag BSO, evaluatie van de adoptiestichting tot aan belastingformulieren, etc.).   
• Thabang en het eten, dat gaat nog niet zo vlot. Hij wijst aan (bijvoorbeeld cracker met boter en pindakaas), ik maak het en dan schuift hij het vrolijk weg .... hoef niet! Ja, daag! Dat kan ik niet zo waarderen en zeker niet om 7 uur 's ochtends. 's Avonds is het vlees geen probleem en met een hoop kunstjes krijgen Sam en ik een paar happen groente en aardappelen bij Thabang naar binnen, oef.
• Afgelopen zondag was mijn eerste verdietige/zielige moederhart-au-moment .... tijdens het uitlaten van de hond is Thabang heel hard gevallen op de stoep. Alles onder het bloed, veel huilen en een megalip die maar bleef zwellen (die lippen van Reiziger, de voetballer zijn er niets bij!). Hup, op een draf naar huis (en probeer dan Mungo maar eens snel mee te krijgen) en flink koelen. Later zag ik dat er zelfs een stuk van zijn voortand af is, zonde (maar gelukkig zijn het melktanden). Ik kon er gewoon een nacht niet van slapen. Ach, het gaat wel weer over, maar ik was er gewoon van onder de indruk. Inmiddels kan hij gewoon weer kusjes geven!
• Geen elfstedentocht op zondag (ik hoef geen groot scherm te regelen), we kunnen gewoon Thabang's eerste feestje vieren!

O, o

O,o .... ze gaan toch niet zondag de elfstedentocht houden??

Dan is het aankomstfeest van Thabang!

Sam zegt: "Ach, Thabang is toch veel belangrijker dan de Elfstedentocht.

Een aankomstfeest is maar 1 keer

en de Elfstedentocht komt misschien over 15 jaar wel weer".

Tsja, geloof niet dat het zo werkt, Sam!  

We wachten vol spanning af!!

Nieuwe filmpjes!

Winterpret

En toen was er warme chocolademelk!

Officieel: op een wolk

Ik vind het nu wel officieel .... ik zit op een roze wolk!
Het gaat hier zó prima! We zijn helemaal gelukkig!
En ik moet zo lachen elke keer.
De uitslagen van de poep zijn bekend geworden. Dan willen mijn webloglezers vast weten hoe het daarmee zit: volgens de arts een hele leuke verzameling Lesotheaanse parasieten! Maar dat is heel normaal en er zitten geen erge tussen, dus we hoeven er niets aan te doen.
Ik was afgelopen week nogal verkouden en moest wel 100 keer per dag niezen: hatsjie. Omdat Thabang alles nadoet .... heb ik het dubbele aantal hatsjie gehoord (+ daarna lachen natuurlijk).
Thabang wijst meestal in de koelkast aan wat hij hebben wil ..... als het aan hem ligt begint hij nu aan een flesje Rosé!
We stonden deze week op de snelweg in de file. We halen een grote colonne legertrucks in en Thabang zit gewoon te "sjansen". En maar handkusjes toeblazen naar al die chauffeurs! Was maar goed dat ze mij niet konden zien met mijn rode hoofd.

Van mijn vriendinnen kreeg Thabang een supersonische speelgoedstofzuiger! Wat was hij blij! Hij bleef maar roepen & schreeuwen: wauw, wauw! Tot hij de knop indrukte (die het dus niet deed, want er zaten geen batterijen bij) ...... ik heb nog gezocht of ik batterijen had in dat formaat, maar helaas, ik kwam maar tot twee, terwijl er drie in moesten. En dan uitleggen dat 'ie het met batterijen heus wel doet, maar dat die eerst gehaald moeten worden, daar snapte Thabang niets van. Thabang werd zo boos dat hij er een driftbui van kreeg!
Als Thabang de tafel mag dekken, dan legt hij vooral marsjes, chips en snoep op tafel, de slimmerd!
Thabang is erg creatief met tellen: Ik moet dan dingen aanwijzen en hij zegt de getallen: één, twee, vijf of twee, vier, vijf, of één, twee, drie, eight of één, twee, vier, zes. En dan blijft hij maar zeggen: nog een keer!
Het enthousiasme vind ik het allermooist aan Thabang. Enthousiasme en hard stemgeluid gaan samen (vooral als het om oma, bananen of poep gaat). Iedereen mag weten dat Thabang oma ziet, een banaan krijgt bij de kassa in de supermarkt als 'ie betaald is of als de hond een poepje doet (Mungo poepen goed zo!, roept hij dan).
Af en toe maak ik filmpjes. Maar ik moet zo vaak hard lachen dat de camera helemaal heen en weer gaat (had ik nu maar wat meer geld geïnvesteerd in schokbestendigheid). Ik zal komende week even wat nieuwe filmpjes plaatsen.
We proberen deze week vooral dingen met z'n tweeën of drieën te doen. Een rustig programma: beetje wandelen met de hond, spelen, lekker zwemmen.

Sam maakte weer een leuke tekening mét mooie tekst:

Tekst: lieve Thabang. Leuk dat we je opgehaald hebben. want nou heb ik meer lol. Want zonder jou was het minder leuk. Lievs Sam

Het was trouwens deze week (1 februari) precies een jaar geleden dat ik het voorstel kreeg van "een jongetje" uit Lesotho. En blegh, ik houd niet van cliches, maar dat ik zo lang heb moeten wachten .... dat ben je echt zo vergeten nu hij hier rondloopt!

Discriminatie

Mijn vader komt regelmatig langs met (voor mij) leuke en interessante artikelen uit de krant. Het laatste artikel wat hij voor mij bewaard had ging over discriminatie. In het boek: "ouders opgelet" (de vertaling van de Amerikaanse Natureshock) staat een onderzoek beschreven waarin baby's van 6 maanden potretfoto's worden voorgehouden. Soms met de huidskleur van de ouders, soms van iemand met een andere huidskleur. Wat blijkt .... baby's staren langer naar mensen met een ander kleurtje. Met kinderen van 3 gaat het onderzoek verder. Wie zou je het liefst als vriendje willen hebben? Van de blanke kinderen koos 86 % voor foto's van andere blanke kinderen. Zo jong begint het dus!
Wat goed blijkt te werken is het praten met je kinderen over het verschil in huidskleur. Een kinderonderzoeksbureau in Texas probeerde dat uit. Bij kinderen waarvan de ouders wel de multiculturele samenleving hadden besproken, waren de kinderen toleranter.
Ashley Merryman, één van de auteurs van "ouders opgelet" schrijft: "Bij het voorlezen van een boekje aan jonge kinderen zeggen ouders wel: Kijk! Die jongen heeft een blauw T-shirt. En welke kleur heeft de ballon? Rood! Ouders benoemen alles op een pagina, behalve het feit dat het ene jongetje wit is en de andere bruin. Zelfs voordat kinderen kunnen spreken, leren we ze al dat huidskleur een onbespreekbaar onderwerp is."
Tsja? Gewoon bespreken dus ....
En nu maar hopen dat we zo min mogelijk met discriminatie te maken krijgen. Tot nu toe alleen positieve discriminatie!